самапацве́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самапацве́льванне | самапацве́льванні | |
| самапацве́львання | самапацве́льванняў | |
| самапацве́льванню | самапацве́льванням | |
| самапацве́льванне | самапацве́льванні | |
| самапацве́льваннем | самапацве́льваннямі | |
| самапацве́льванні | самапацве́льваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)