далікатэ́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
далікатэ́сны |
далікатэ́сная |
далікатэ́снае |
далікатэ́сныя |
| Р. |
далікатэ́снага |
далікатэ́снай далікатэ́снае |
далікатэ́снага |
далікатэ́сных |
| Д. |
далікатэ́снаму |
далікатэ́снай |
далікатэ́снаму |
далікатэ́сным |
| В. |
далікатэ́сны (неадуш.) далікатэ́снага (адуш.) |
далікатэ́сную |
далікатэ́снае |
далікатэ́сныя (неадуш.) далікатэ́сных (адуш.) |
| Т. |
далікатэ́сным |
далікатэ́снай далікатэ́снаю |
далікатэ́сным |
далікатэ́снымі |
| М. |
далікатэ́сным |
далікатэ́снай |
далікатэ́сным |
далікатэ́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даліка́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
даліка́цік |
даліка́цікі |
| Р. |
даліка́ціка |
даліка́цікаў |
| Д. |
даліка́ціку |
даліка́цікам |
| В. |
даліка́ціка |
даліка́цікаў |
| Т. |
даліка́цікам |
даліка́цікамі |
| М. |
даліка́ціку |
даліка́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
даліка́ціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даліка́чуся |
даліка́цімся |
| 2-я ас. |
даліка́цішся |
даліка́ціцеся |
| 3-я ас. |
даліка́ціцца |
даліка́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
даліка́ціўся |
даліка́ціліся |
| ж. |
даліка́цілася |
| н. |
даліка́цілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даліка́цься |
даліка́цьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
даліка́цячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даліка́ціць
‘паводзіць сябе далікатна’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даліка́чу |
даліка́цім |
| 2-я ас. |
даліка́ціш |
даліка́ціце |
| 3-я ас. |
даліка́ціць |
даліка́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
даліка́ціў |
даліка́цілі |
| ж. |
даліка́ціла |
| н. |
даліка́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даліка́ць |
даліка́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
даліка́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
даліка́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
даліка́цтва |
| Р. |
даліка́цтва |
| Д. |
даліка́цтву |
| В. |
даліка́цтва |
| Т. |
даліка́цтвам |
| М. |
даліка́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Да́лікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Да́лікі |
| Р. |
Да́лікаў |
| Д. |
Да́лікам |
| В. |
Да́лікі |
| Т. |
Да́лікамі |
| М. |
Да́ліках |
далі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
далі́на |
далі́ны |
| Р. |
далі́ны |
далі́н |
| Д. |
далі́не |
далі́нам |
| В. |
далі́ну |
далі́ны |
| Т. |
далі́най далі́наю |
далі́намі |
| М. |
далі́не |
далі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Далі́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Далі́на |
| Р. |
Далі́ны |
| Д. |
Далі́не |
| В. |
Далі́ну |
| Т. |
Далі́най Далі́наю |
| М. |
Далі́не |
Даліна́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Даліна́ |
| Р. |
Даліны́ |
| Д. |
Даліне́ |
| В. |
Даліну́ |
| Т. |
Даліно́й Даліно́ю |
| М. |
Даліне́ |