этылі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
этылі́раванне |
этылі́раванні |
Р. |
этылі́равання |
этылі́раванняў |
Д. |
этылі́раванню |
этылі́раванням |
В. |
этылі́раванне |
этылі́раванні |
Т. |
этылі́раваннем |
этылі́раваннямі |
М. |
этылі́раванні |
этылі́раваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
этылі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
этылі́раваны |
этылі́раваная |
этылі́раванае |
этылі́раваныя |
Р. |
этылі́раванага |
этылі́раванай этылі́раванае |
этылі́раванага |
этылі́раваных |
Д. |
этылі́раванаму |
этылі́раванай |
этылі́раванаму |
этылі́раваным |
В. |
этылі́раваны (неадуш.) этылі́раванага (адуш.) |
этылі́раваную |
этылі́раванае |
этылі́раваныя (неадуш.) этылі́раваных (адуш.) |
Т. |
этылі́раваным |
этылі́раванай этылі́раванаю |
этылі́раваным |
этылі́раванымі |
М. |
этылі́раваным |
этылі́раванай |
этылі́раваным |
этылі́раваных |
Кароткая форма: этылі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
этылі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
этылі́раваны |
этылі́раваная |
этылі́раванае |
этылі́раваныя |
Р. |
этылі́раванага |
этылі́раванай этылі́раванае |
этылі́раванага |
этылі́раваных |
Д. |
этылі́раванаму |
этылі́раванай |
этылі́раванаму |
этылі́раваным |
В. |
этылі́раваны (неадуш.) этылі́раванага (адуш.) |
этылі́раваную |
этылі́раванае |
этылі́раваныя (неадуш.) этылі́раваных (адуш.) |
Т. |
этылі́раваным |
этылі́раванай этылі́раванаю |
этылі́раваным |
этылі́раванымі |
М. |
этылі́раваным |
этылі́раванай |
этылі́раваным |
этылі́раваных |
Кароткая форма: этылі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
этылі́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
этылі́рую |
этылі́руем |
2-я ас. |
этылі́руеш |
этылі́руеце |
3-я ас. |
этылі́руе |
этылі́руюць |
Прошлы час |
м. |
этылі́раваў |
этылі́равалі |
ж. |
этылі́равала |
н. |
этылі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
этылі́руй |
этылі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
этылі́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
этылхлары́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
этылхлары́д |
этылхлары́ды |
Р. |
этылхлары́ду |
этылхлары́даў |
Д. |
этылхлары́ду |
этылхлары́дам |
В. |
этылхлары́д |
этылхлары́ды |
Т. |
этылхлары́дам |
этылхлары́дамі |
М. |
этылхлары́дзе |
этылхлары́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
этылцэлюло́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
этылцэлюло́за |
Р. |
этылцэлюло́зы |
Д. |
этылцэлюло́зе |
В. |
этылцэлюло́зу |
Т. |
этылцэлюло́зай этылцэлюло́заю |
М. |
этылцэлюло́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
этымалагізава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
этымалагізава́нне |
Р. |
этымалагізава́ння |
Д. |
этымалагізава́нню |
В. |
этымалагізава́нне |
Т. |
этымалагізава́ннем |
М. |
этымалагізава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этымалагізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
этымалагізава́ны |
этымалагізава́ная |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя |
Р. |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́най этымалагізава́нае |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́ных |
Д. |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́най |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́ным |
В. |
этымалагізава́ны (неадуш.) этымалагізава́нага (адуш.) |
этымалагізава́ную |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя (неадуш.) этымалагізава́ных (адуш.) |
Т. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най этымалагізава́наю |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́нымі |
М. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.