этылі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| этылі́раванне | этылі́раванні | |
| этылі́равання | этылі́раванняў | |
| этылі́раванню | этылі́раванням | |
| этылі́раванне | этылі́раванні | |
| этылі́раваннем | этылі́раваннямі | |
| этылі́раванні | этылі́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)