шу́пік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
шу́пік | шу́пікі | |
шу́піка | шу́пікаў | |
шу́піку | шу́пікам | |
шу́пік | шу́пікі | |
шу́пікам | шу́пікамі | |
шу́піку | шу́піках |
Крыніцы:
шу́пік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
шу́пік | шу́пікі | |
шу́піка | шу́пікаў | |
шу́піку | шу́пікам | |
шу́пік | шу́пікі | |
шу́пікам | шу́пікамі | |
шу́піку | шу́піках |
Крыніцы:
шу́піць
‘шупіць што-небудзь і ў чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
шу́плю | шу́пім | |
шу́піш | шу́піце | |
шу́піць | шу́пяць | |
Прошлы час | ||
шу́піў | шу́пілі | |
шу́піла | ||
шу́піла | ||
Загадны лад | ||
шу́п | шу́пце | |
Дзеепрыслоўе | ||
шу́пячы |
Крыніцы:
шу́пкі
прыметнік, якасны
шу́пкі | шу́пкая | шу́пкае | шу́пкія | |
шу́пкага | шу́пкай шу́пкае |
шу́пкага | шу́пкіх | |
шу́пкаму | шу́пкай | шу́пкаму | шу́пкім | |
шу́пкі ( шу́пкага ( |
шу́пкую | шу́пкае | шу́пкія ( шу́пкіх ( |
|
шу́пкім | шу́пкай шу́пкаю |
шу́пкім | шу́пкімі | |
шу́пкім | шу́пкай | шу́пкім | шу́пкіх |
Крыніцы:
Шуплякі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Шуплякі́ | |
Шупляко́ў | |
Шупляка́м | |
Шуплякі́ | |
Шупляка́мі | |
Шупляка́х |
шурава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
шурава́нне | |
шурава́ння | |
шурава́нню | |
шурава́нне | |
шурава́ннем | |
шурава́нні |
Крыніцы:
шурава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
шуру́ецца | шуру́юцца | |
Прошлы час | ||
шурава́ўся | шурава́ліся | |
шурава́лася | ||
шурава́лася |
Крыніцы:
шурава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
шуру́ю | шуру́ем | |
шуру́еш | шуру́еце | |
шуру́е | шуру́юць | |
Прошлы час | ||
шурава́ў | шурава́лі | |
шурава́ла | ||
шурава́ла | ||
Загадны лад | ||
шуру́й | шуру́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
шуру́ючы |
Крыніцы:
шу́рам-бу́рам
прыслоўе
шу́рам-бу́рам | - | - |
Крыніцы:
шура́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
шура́ю | шура́ем | |
шура́еш | шура́еце | |
шура́е | шура́юць | |
Прошлы час | ||
шура́ў | шура́лі | |
шура́ла | ||
шура́ла | ||
Загадны лад | ||
шура́й | шура́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
шура́ючы |
Крыніцы:
шу́ргаць
‘утвараць шум; хадзіць, не падымаючы ног; абмацваць рукой што-небудзь (без прамога дапаўнення: шоргаць па чым-небудзь); ліць (пра дождж)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
шу́ргаю | шу́ргаем | |
шу́ргаеш | шу́ргаеце | |
шу́ргае | шу́ргаюць | |
Прошлы час | ||
шу́ргаў | шу́ргалі | |
шу́ргала | ||
шу́ргала | ||
Загадны лад | ||
шу́ргай | шу́ргайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
шу́ргаючы |
Крыніцы: