Чупры́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Чупры́ | |
| Чупро́ў | |
| Чупра́м | |
| Чупры́ | |
| Чупра́мі | |
| Чупра́х |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннічупры́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| чупры́на | чупры́ны | |
| чупры́ны | чупры́н | |
| чупры́не | чупры́нам | |
| чупры́ну | чупры́ны | |
| чупры́най чупры́наю |
чупры́намі | |
| чупры́не | чупры́нах |
Крыніцы:
чупры́ністы
прыметнік, якасны
| чупры́ністы | чупры́ністая | чупры́ністае | чупры́ністыя | |
| чупры́ністага | чупры́ністай чупры́ністае |
чупры́ністага | чупры́ністых | |
| чупры́ністаму | чупры́ністай | чупры́ністаму | чупры́ністым | |
| чупры́ністы ( чупры́ністага ( |
чупры́ністую | чупры́ністае | чупры́ністыя ( чупры́ністых ( |
|
| чупры́ністым | чупры́ністай чупры́ністаю |
чупры́ністым | чупры́ністымі | |
| чупры́ністым | чупры́ністай | чупры́ністым | чупры́ністых | |
Крыніцы:
чупры́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| чупры́нка | чупры́нкі | |
| чупры́нкі | чупры́нак | |
| чупры́нцы | чупры́нкам | |
| чупры́нку | чупры́нкі | |
| чупры́нкай чупры́нкаю |
чупры́нкамі | |
| чупры́нцы | чупры́нках |
Крыніцы:
чупры́снуць
‘ударыць каго-небудзь нагой, капытом’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| чупры́сну | чупры́снем | |
| чупры́снеш | чупры́снеце | |
| чупры́сне | чупры́снуць | |
| Прошлы час | ||
| чупры́снуў | чупры́снулі | |
| чупры́снула | ||
| чупры́снула | ||
| Загадны лад | ||
| чупры́сні | чупры́сніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чупры́снуўшы | ||
Крыніцы:
чупы́рснуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| чупы́рсну | чупы́рснем | |
| чупы́рснеш | чупы́рснеце | |
| чупы́рсне | чупы́рснуць | |
| Прошлы час | ||
| чупы́рснуў | чупы́рснулі | |
| чупы́рснула | ||
| чупы́рснула | ||
| Загадны лад | ||
| чупы́рсні | чупы́рсніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чупы́рснуўшы | ||
Крыніцы:
чупы́рсь
выклічнік
Крыніцы:
Чураі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Чураі́ | |
| Чураё́ў | |
| Чурая́м | |
| Чураі́ | |
| Чурая́мі | |
| Чурая́х |
чура́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| чура́юся | чура́емся | |
| чура́ешся | чура́ецеся | |
| чура́ецца | чура́юцца | |
| Прошлы час | ||
| чура́ўся | чура́ліся | |
| чура́лася | ||
| чура́лася | ||
| Загадны лад | ||
| чура́йся | чура́йцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чура́ючыся | ||
Крыніцы:
чура́ць
‘крычаць "чур"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| чура́ю | чура́ем | |
| чура́еш | чура́еце | |
| чура́е | чура́юць | |
| Прошлы час | ||
| чура́ў | чура́лі | |
| чура́ла | ||
| чура́ла | ||
| Загадны лад | ||
| чура́й | чура́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чура́ючы | ||
Крыніцы: