чупры́снуць
‘ударыць каго-небудзь нагой, капытом’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| чупры́сну | чупры́снем | |
| чупры́снеш | чупры́снеце | |
| чупры́сне | чупры́снуць | |
| Прошлы час | ||
| чупры́снуў | чупры́снулі | |
| чупры́снула | ||
| чупры́снула | ||
| Загадны лад | ||
| чупры́сні | чупры́сніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чупры́снуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)