Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

Канато́пы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Канато́пы
Р. Канато́п
Канато́паў
Д. Канато́пам
В. Канато́пы
Т. Канато́памі
М. Канато́пах

канато́ржнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. канато́ржнік
Р. канато́ржніку
Д. канато́ржніку
В. канато́ржнік
Т. канато́ржнікам
М. канато́ржніку

Крыніцы: piskunou2012.

кана́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кана́тчык кана́тчыкі
Р. кана́тчыка кана́тчыкаў
Д. кана́тчыку кана́тчыкам
В. кана́тчыка кана́тчыкаў
Т. кана́тчыкам кана́тчыкамі
М. кана́тчыку кана́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кана́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кана́тчыца кана́тчыцы
Р. кана́тчыцы кана́тчыц
Д. кана́тчыцы кана́тчыцам
В. кана́тчыцу кана́тчыц
Т. кана́тчыцай
кана́тчыцаю		 кана́тчыцамі
М. кана́тчыцы кана́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кана́ус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кана́ус
Р. кана́усу
Д. кана́усу
В. кана́ус
Т. кана́усам
М. кана́усе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кана́усавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кана́усавы кана́усавая кана́усавае кана́усавыя
Р. кана́усавага кана́усавай
кана́усавае		 кана́усавага кана́усавых
Д. кана́усаваму кана́усавай кана́усаваму кана́усавым
В. кана́усавы (неадуш.)
кана́усавага (адуш.)		 кана́усавую кана́усавае кана́усавыя (неадуш.)
кана́усавых (адуш.)
Т. кана́усавым кана́усавай
кана́усаваю		 кана́усавым кана́усавымі
М. кана́усавым кана́усавай кана́усавым кана́усавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кана́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кана́ўка кана́ўкі
Р. кана́ўкі кана́вак
Д. кана́ўцы кана́ўкам
В. кана́ўку кана́ўкі
Т. кана́ўкай
кана́ўкаю		 кана́ўкамі
М. кана́ўцы кана́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кана́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кана́ўка
Р. Кана́ўкі
Д. Кана́ўцы
В. Кана́ўку
Т. Кана́ўкай
Кана́ўкаю
М. Кана́ўцы

кана́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кана́ўны кана́ўная кана́ўнае кана́ўныя
Р. кана́ўнага кана́ўнай
кана́ўнае		 кана́ўнага кана́ўных
Д. кана́ўнаму кана́ўнай кана́ўнаму кана́ўным
В. кана́ўны
кана́ўнага		 кана́ўную кана́ўнае кана́ўныя
кана́ўных
Т. кана́ўным кана́ўнай
кана́ўнаю		 кана́ўным кана́ўнымі
М. кана́ўным кана́ўнай кана́ўным кана́ўных

Крыніцы: tsblm1996.

Канахі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Канахі́
Р. Канахо́ў
Д. Канаха́м
В. Канахі́
Т. Канаха́мі
М. Канаха́х