Кана́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кана́ўка
Р. Кана́ўкі
Д. Кана́ўцы
В. Кана́ўку
Т. Кана́ўкай
Кана́ўкаю
М. Кана́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)