запала́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
запала́ю |
запала́ем |
2-я ас. |
запала́еш |
запала́еце |
3-я ас. |
запала́е |
запала́юць |
Прошлы час |
м. |
запала́ў |
запала́лі |
ж. |
запала́ла |
н. |
запала́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
запала́й |
запала́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
запала́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запа́лачніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
запа́лачніца |
запа́лачніцы |
Р. |
запа́лачніцы |
запа́лачніц |
Д. |
запа́лачніцы |
запа́лачніцам |
В. |
запа́лачніцу |
запа́лачніцы |
Т. |
запа́лачніцай запа́лачніцаю |
запа́лачніцамі |
М. |
запа́лачніцы |
запа́лачніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
запа́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запа́лачны |
запа́лачная |
запа́лачнае |
запа́лачныя |
Р. |
запа́лачнага |
запа́лачнай запа́лачнае |
запа́лачнага |
запа́лачных |
Д. |
запа́лачнаму |
запа́лачнай |
запа́лачнаму |
запа́лачным |
В. |
запа́лачны запа́лачнага |
запа́лачную |
запа́лачнае |
запа́лачныя |
Т. |
запа́лачным |
запа́лачнай запа́лачнаю |
запа́лачным |
запа́лачнымі |
М. |
запа́лачным |
запа́лачнай |
запа́лачным |
запа́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
запале́нне |
запале́нні |
Р. |
запале́ння |
запале́нняў |
Д. |
запале́нню |
запале́нням |
В. |
запале́нне |
запале́нні |
Т. |
запале́ннем |
запале́ннямі |
М. |
запале́нні |
запале́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запале́нчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запале́нчы |
запале́нчая |
запале́нчае |
запале́нчыя |
Р. |
запале́нчага |
запале́нчай запале́нчае |
запале́нчага |
запале́нчых |
Д. |
запале́нчаму |
запале́нчай |
запале́нчаму |
запале́нчым |
В. |
запале́нчы (неадуш.) запале́нчага (адуш.) |
запале́нчую |
запале́нчае |
запале́нчыя (неадуш.) запале́нчых (адуш.) |
Т. |
запале́нчым |
запале́нчай запале́нчаю |
запале́нчым |
запале́нчымі |
М. |
запале́нчым |
запале́нчай |
запале́нчым |
запале́нчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запа́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запа́лены |
запа́леная |
запа́ленае |
запа́леныя |
Р. |
запа́ленага |
запа́ленай запа́ленае |
запа́ленага |
запа́леных |
Д. |
запа́ленаму |
запа́ленай |
запа́ленаму |
запа́леным |
В. |
запа́лены (неадуш.) запа́ленага (адуш.) |
запа́леную |
запа́ленае |
запа́леныя (неадуш.) запа́леных (адуш.) |
Т. |
запа́леным |
запа́ленай запа́ленаю |
запа́леным |
запа́ленымі |
М. |
запа́леным |
запа́ленай |
запа́леным |
запа́леных |
Кароткая форма: запа́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
запалё́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
запалё́насць |
Р. |
запалё́насці |
Д. |
запалё́насці |
В. |
запалё́насць |
Т. |
запалё́насцю |
М. |
запалё́насці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.