дэматэрыялізава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэматэрыялізу́ецца |
дэматэрыялізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэматэрыялізава́ўся |
дэматэрыялізава́ліся |
ж. |
дэматэрыялізава́лася |
н. |
дэматэрыялізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэматэрыялізава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмахрысція́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэмахрысція́нства |
Р. |
дэмахрысція́нства |
Д. |
дэмахрысція́нству |
В. |
дэмахрысція́нства |
Т. |
дэмахрысція́нствам |
М. |
дэмахрысція́нстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Дэ́мбрава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дэ́мбрава |
Р. |
Дэ́мбрава |
Д. |
Дэ́мбраву |
В. |
Дэ́мбрава |
Т. |
Дэ́мбравам |
М. |
Дэ́мбраве |
дэме́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэме́нцыя |
Р. |
дэме́нцыі |
Д. |
дэме́нцыі |
В. |
дэме́нцыю |
Т. |
дэме́нцыяй дэме́нцыяю |
М. |
дэме́нцыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмеркурызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэмеркурызава́ны |
дэмеркурызава́ная |
дэмеркурызава́нае |
дэмеркурызава́ныя |
Р. |
дэмеркурызава́нага |
дэмеркурызава́най дэмеркурызава́нае |
дэмеркурызава́нага |
дэмеркурызава́ных |
Д. |
дэмеркурызава́наму |
дэмеркурызава́най |
дэмеркурызава́наму |
дэмеркурызава́ным |
В. |
дэмеркурызава́ны (неадуш.) дэмеркурызава́нага (адуш.) |
дэмеркурызава́ную |
дэмеркурызава́нае |
дэмеркурызава́ныя (неадуш.) дэмеркурызава́ных (адуш.) |
Т. |
дэмеркурызава́ным |
дэмеркурызава́най дэмеркурызава́наю |
дэмеркурызава́ным |
дэмеркурызава́нымі |
М. |
дэмеркурызава́ным |
дэмеркурызава́най |
дэмеркурызава́ным |
дэмеркурызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.