дэгаржы́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгаржы́раваны |
дэгаржы́раваная |
дэгаржы́раванае |
дэгаржы́раваныя |
| Р. |
дэгаржы́раванага |
дэгаржы́раванай дэгаржы́раванае |
дэгаржы́раванага |
дэгаржы́раваных |
| Д. |
дэгаржы́раванаму |
дэгаржы́раванай |
дэгаржы́раванаму |
дэгаржы́раваным |
| В. |
дэгаржы́раваны (неадуш.) дэгаржы́раванага (адуш.) |
дэгаржы́раваную |
дэгаржы́раванае |
дэгаржы́раваныя (неадуш.) дэгаржы́раваных (адуш.) |
| Т. |
дэгаржы́раваным |
дэгаржы́раванай дэгаржы́раванаю |
дэгаржы́раваным |
дэгаржы́раванымі |
| М. |
дэгаржы́раваным |
дэгаржы́раванай |
дэгаржы́раваным |
дэгаржы́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгаржы́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дэгаржы́руецца |
дэгаржы́руюцца |
| Прошлы час |
| м. |
дэгаржы́раваўся |
дэгаржы́раваліся |
| ж. |
дэгаржы́равалася |
| н. |
дэгаржы́равалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэгаржы́руючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгаржы́раваць
‘(у вытворчасці спіртнога) выдаліць (выдаляць) асадак са дна бутэлек (дэгаржыраваць віно і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэгаржы́рую |
дэгаржы́руем |
| 2-я ас. |
дэгаржы́руеш |
дэгаржы́руеце |
| 3-я ас. |
дэгаржы́руе |
дэгаржы́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
дэгаржы́раваў |
дэгаржы́равалі |
| ж. |
дэгаржы́равала |
| н. |
дэгаржы́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэгаржы́руй |
дэгаржы́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэгаржы́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгаржы́раваць
‘(у вытворчасці спіртнога) выдаліць (выдаляць) асадак са дна бутэлек (дэгаржыраваць віно і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэгаржы́рую |
дэгаржы́руем |
| 2-я ас. |
дэгаржы́руеш |
дэгаржы́руеце |
| 3-я ас. |
дэгаржы́руе |
дэгаржы́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
дэгаржы́раваў |
дэгаржы́равалі |
| ж. |
дэгаржы́равала |
| н. |
дэгаржы́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэгаржы́руй |
дэгаржы́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дэгаржы́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгельмінтыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэгельмінтыза́цыя |
| Р. |
дэгельмінтыза́цыі |
| Д. |
дэгельмінтыза́цыі |
| В. |
дэгельмінтыза́цыю |
| Т. |
дэгельмінтыза́цыяй дэгельмінтыза́цыяю |
| М. |
дэгельмінтыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэгенерава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгенерава́ны |
дэгенерава́ная |
дэгенерава́нае |
дэгенерава́ныя |
| Р. |
дэгенерава́нага |
дэгенерава́най дэгенерава́нае |
дэгенерава́нага |
дэгенерава́ных |
| Д. |
дэгенерава́наму |
дэгенерава́най |
дэгенерава́наму |
дэгенерава́ным |
| В. |
дэгенерава́ны (неадуш.) дэгенерава́нага (адуш.) |
дэгенерава́ную |
дэгенерава́нае |
дэгенерава́ныя (неадуш.) дэгенерава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́най дэгенерава́наю |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́нымі |
| М. |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́най |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгенерава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгенерава́ны |
дэгенерава́ная |
дэгенерава́нае |
дэгенерава́ныя |
| Р. |
дэгенерава́нага |
дэгенерава́най дэгенерава́нае |
дэгенерава́нага |
дэгенерава́ных |
| Д. |
дэгенерава́наму |
дэгенерава́най |
дэгенерава́наму |
дэгенерава́ным |
| В. |
дэгенерава́ны (неадуш.) дэгенерава́нага (адуш.) |
дэгенерава́ную |
дэгенерава́нае |
дэгенерава́ныя (неадуш.) дэгенерава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́най дэгенерава́наю |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́нымі |
| М. |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́най |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгенерава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэгенеру́ю |
дэгенеру́ем |
| 2-я ас. |
дэгенеру́еш |
дэгенеру́еце |
| 3-я ас. |
дэгенеру́е |
дэгенеру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэгенерава́ў |
дэгенерава́лі |
| ж. |
дэгенерава́ла |
| н. |
дэгенерава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэгенеру́й |
дэгенеру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэгенеру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
дэгенера́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэгенера́т |
дэгенера́ты |
| Р. |
дэгенера́та |
дэгенера́таў |
| Д. |
дэгенера́ту |
дэгенера́там |
| В. |
дэгенера́та |
дэгенера́таў |
| Т. |
дэгенера́там |
дэгенера́тамі |
| М. |
дэгенера́це |
дэгенера́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.