Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

даме́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даме́рваю даме́рваем
2-я ас. даме́рваеш даме́рваеце
3-я ас. даме́рвае даме́рваюць
Прошлы час
м. даме́рваў даме́рвалі
ж. даме́рвала
н. даме́рвала
Загадны лад
2-я ас. даме́рвай даме́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даме́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даме́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. даме́с
Р. даме́су
Д. даме́су
В. даме́с
Т. даме́сам
М. даме́се

Крыніцы: piskunou2012.

даме́стык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. даме́стык
Р. даме́стыку
Д. даме́стыку
В. даме́стык
Т. даме́стыкам
М. даме́стыку

Крыніцы: piskunou2012.

даместыка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. даместыка́цыя
Р. даместыка́цыі
Д. даместыка́цыі
В. даместыка́цыю
Т. даместыка́цыяй
даместыка́цыяю
М. даместыка́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

даме́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дамяту́ дамяцё́м
2-я ас. дамяце́ш дамецяце́
3-я ас. дамяце́ дамяту́ць
Прошлы час
м. дамё́ў дамялі́
ж. дамяла́
н. дамяло́
Загадны лад
2-я ас. дамяці́ дамяці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дамё́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даме́цены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даме́цены даме́ценая даме́ценае даме́ценыя
Р. даме́ценага даме́ценай
даме́ценае		 даме́ценага даме́ценых
Д. даме́ценаму даме́ценай даме́ценаму даме́ценым
В. даме́цены (неадуш.)
даме́ценага (адуш.)		 даме́ценую даме́ценае даме́ценыя (неадуш.)
даме́ценых (адуш.)
Т. даме́ценым даме́ценай
даме́ценаю		 даме́ценым даме́ценымі
М. даме́ценым даме́ценай даме́ценым даме́ценых

Крыніцы: piskunou2012.

даме́цены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даме́цены даме́ценая даме́ценае даме́ценыя
Р. даме́ценага даме́ценай
даме́ценае		 даме́ценага даме́ценых
Д. даме́ценаму даме́ценай даме́ценаму даме́ценым
В. даме́цены (неадуш.)
даме́ценага (адуш.)		 даме́ценую даме́ценае даме́ценыя (неадуш.)
даме́ценых (адуш.)
Т. даме́ценым даме́ценай
даме́ценаю		 даме́ценым даме́ценымі
М. даме́ценым даме́ценай даме́ценым даме́ценых

Кароткая форма: даме́цена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даме́шак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даме́шак даме́шкі
Р. даме́шку даме́шкаў
Д. даме́шку даме́шкам
В. даме́шак даме́шкі
Т. даме́шкам даме́шкамі
М. даме́шку даме́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даме́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даме́шаны даме́шаная даме́шанае даме́шаныя
Р. даме́шанага даме́шанай
даме́шанае		 даме́шанага даме́шаных
Д. даме́шанаму даме́шанай даме́шанаму даме́шаным
В. даме́шаны (неадуш.)
даме́шанага (адуш.)		 даме́шаную даме́шанае даме́шаныя (неадуш.)
даме́шаных (адуш.)
Т. даме́шаным даме́шанай
даме́шанаю		 даме́шаным даме́шанымі
М. даме́шаным даме́шанай даме́шаным даме́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даме́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даме́шаны даме́шаная даме́шанае даме́шаныя
Р. даме́шанага даме́шанай
даме́шанае		 даме́шанага даме́шаных
Д. даме́шанаму даме́шанай даме́шанаму даме́шаным
В. даме́шаны (неадуш.)
даме́шанага (адуш.)		 даме́шаную даме́шанае даме́шаныя (неадуш.)
даме́шаных (адуш.)
Т. даме́шаным даме́шанай
даме́шанаю		 даме́шаным даме́шанымі
М. даме́шаным даме́шанай даме́шаным даме́шаных

Кароткая форма: даме́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.