гудо́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гудо́шнік |
гудо́шнікі |
Р. |
гудо́шніка |
гудо́шнікаў |
Д. |
гудо́шніку |
гудо́шнікам |
В. |
гудо́шніка |
гудо́шнікаў |
Т. |
гудо́шнікам |
гудо́шнікамі |
М. |
гудо́шніку |
гудо́шніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
гудранава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гудранава́нне |
Р. |
гудранава́ння |
Д. |
гудранава́нню |
В. |
гудранава́нне |
Т. |
гудранава́ннем |
М. |
гудранава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гудранава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гудранава́ны |
гудранава́ная |
гудранава́нае |
гудранава́ныя |
Р. |
гудранава́нага |
гудранава́най гудранава́нае |
гудранава́нага |
гудранава́ных |
Д. |
гудранава́наму |
гудранава́най |
гудранава́наму |
гудранава́ным |
В. |
гудранава́ны (неадуш.) гудранава́нага (адуш.) |
гудранава́ную |
гудранава́нае |
гудранава́ныя (неадуш.) гудранава́ных (адуш.) |
Т. |
гудранава́ным |
гудранава́най гудранава́наю |
гудранава́ным |
гудранава́нымі |
М. |
гудранава́ным |
гудранава́най |
гудранава́ным |
гудранава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
гудранава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гудранава́ны |
гудранава́ная |
гудранава́нае |
гудранава́ныя |
Р. |
гудранава́нага |
гудранава́най гудранава́нае |
гудранава́нага |
гудранава́ных |
Д. |
гудранава́наму |
гудранава́най |
гудранава́наму |
гудранава́ным |
В. |
гудранава́ны (неадуш.) гудранава́нага (адуш.) |
гудранава́ную |
гудранава́нае |
гудранава́ныя (неадуш.) гудранава́ных (адуш.) |
Т. |
гудранава́ным |
гудранава́най гудранава́наю |
гудранава́ным |
гудранава́нымі |
М. |
гудранава́ным |
гудранава́най |
гудранава́ным |
гудранава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
гудранава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гудрану́ю |
гудрану́ем |
2-я ас. |
гудрану́еш |
гудрану́еце |
3-я ас. |
гудрану́е |
гудрану́юць |
Прошлы час |
м. |
гудранава́ў |
гудранава́лі |
ж. |
гудранава́ла |
н. |
гудранава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гудрану́й |
гудрану́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гудрану́ючы |
Іншыя варыянты:
гудрані́раваць.
Крыніцы:
piskunou2012.
гудранава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гудрану́ю |
гудрану́ем |
2-я ас. |
гудрану́еш |
гудрану́еце |
3-я ас. |
гудрану́е |
гудрану́юць |
Прошлы час |
м. |
гудранава́ў |
гудранава́лі |
ж. |
гудранава́ла |
н. |
гудранава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гудрану́й |
гудрану́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
гудранава́ўшы |
Іншыя варыянты:
гудрані́раваць.
Крыніцы:
piskunou2012.
гудрана́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гудрана́тар |
гудрана́тары |
Р. |
гудрана́тара |
гудрана́тараў |
Д. |
гудрана́тару |
гудрана́тарам |
В. |
гудрана́тар |
гудрана́тары |
Т. |
гудрана́тарам |
гудрана́тарамі |
М. |
гудрана́тары |
гудрана́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гудрані́раваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гудрані́раваны |
гудрані́раваная |
гудрані́раванае |
гудрані́раваныя |
Р. |
гудрані́раванага |
гудрані́раванай гудрані́раванае |
гудрані́раванага |
гудрані́раваных |
Д. |
гудрані́раванаму |
гудрані́раванай |
гудрані́раванаму |
гудрані́раваным |
В. |
гудрані́раваны гудрані́раванага |
гудрані́раваную |
гудрані́раванае |
гудрані́раваныя гудрані́раваных |
Т. |
гудрані́раваным |
гудрані́раванай гудрані́раванаю |
гудрані́раваным |
гудрані́раванымі |
М. |
гудрані́раваным |
гудрані́раванай |
гудрані́раваным |
гудрані́раваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.