гудо́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гудо́шнік | гудо́шнікі | |
| гудо́шніка | гудо́шнікаў | |
| гудо́шніку | гудо́шнікам | |
| гудо́шніка | гудо́шнікаў | |
| гудо́шнікам | гудо́шнікамі | |
| гудо́шніку | гудо́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)