Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р т у ы э ю я ’

д ж з й к л н п р с т х ц ч ш

Вярэ́нькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Вярэ́нькі
Р.	Вярэ́нек Вярэ́нькаў
Д.	Вярэ́нькам
В.	Вярэ́нькі
Т.	Вярэ́нькамі
М.	Вярэ́ньках

вярэ́ня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	вярэ́ня	вярэ́ні
Р.	вярэ́ні	вярэ́нь
Д.	вярэ́ні	вярэ́ням
В.	вярэ́ню	вярэ́ні
Т.	вярэ́няй вярэ́няю	вярэ́нямі
М.	вярэ́ні	вярэ́нях

Крыніцы: piskunou2012.

Вярэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Вярэ́чча
Р.	Вярэ́чча
Д.	Вярэ́ччу
В.	Вярэ́чча
Т.	Вярэ́ччам
М.	Вярэ́ччы