дэфекты́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэфекты́ўны |
дэфекты́ўная |
дэфекты́ўнае |
дэфекты́ўныя |
Р. |
дэфекты́ўнага |
дэфекты́ўнай дэфекты́ўнае |
дэфекты́ўнага |
дэфекты́ўных |
Д. |
дэфекты́ўнаму |
дэфекты́ўнай |
дэфекты́ўнаму |
дэфекты́ўным |
В. |
дэфекты́ўны (неадуш.) дэфекты́ўнага (адуш.) |
дэфекты́ўную |
дэфекты́ўнае |
дэфекты́ўныя (неадуш.) дэфекты́ўных (адуш.) |
Т. |
дэфекты́ўным |
дэфекты́ўнай дэфекты́ўнаю |
дэфекты́ўным |
дэфекты́ўнымі |
М. |
дэфекты́ўным |
дэфекты́ўнай |
дэфекты́ўным |
дэфекты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэфензі́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэфензі́ва |
Р. |
дэфензі́вы |
Д. |
дэфензі́ве |
В. |
дэфензі́ву |
Т. |
дэфензі́вай дэфензі́ваю |
М. |
дэфензі́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэфензі́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэфензі́ўшчык |
дэфензі́ўшчыкі |
Р. |
дэфензі́ўшчыка |
дэфензі́ўшчыкаў |
Д. |
дэфензі́ўшчыку |
дэфензі́ўшчыкам |
В. |
дэфензі́ўшчыка |
дэфензі́ўшчыкаў |
Т. |
дэфензі́ўшчыкам |
дэфензі́ўшчыкамі |
М. |
дэфензі́ўшчыку |
дэфензі́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
дэферыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэферыза́цыя |
Р. |
дэферыза́цыі |
Д. |
дэферыза́цыі |
В. |
дэферыза́цыю |
Т. |
дэферыза́цыяй дэферыза́цыяю |
М. |
дэферыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэферэ́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэферэ́нт |
дэферэ́нты |
Р. |
дэферэ́нта |
дэферэ́нтаў |
Д. |
дэферэ́нту |
дэферэ́нтам |
В. |
дэферэ́нт |
дэферэ́нты |
Т. |
дэферэ́нтам |
дэферэ́нтамі |
М. |
дэферэ́нце |
дэферэ́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфібрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэфібрава́ны |
дэфібрава́ная |
дэфібрава́нае |
дэфібрава́ныя |
Р. |
дэфібрава́нага |
дэфібрава́най дэфібрава́нае |
дэфібрава́нага |
дэфібрава́ных |
Д. |
дэфібрава́наму |
дэфібрава́най |
дэфібрава́наму |
дэфібрава́ным |
В. |
дэфібрава́ны (неадуш.) дэфібрава́нага (адуш.) |
дэфібрава́ную |
дэфібрава́нае |
дэфібрава́ныя (неадуш.) дэфібрава́ных (адуш.) |
Т. |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́най дэфібрава́наю |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́нымі |
М. |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́най |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфібрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэфібрава́ны |
дэфібрава́ная |
дэфібрава́нае |
дэфібрава́ныя |
Р. |
дэфібрава́нага |
дэфібрава́най дэфібрава́нае |
дэфібрава́нага |
дэфібрава́ных |
Д. |
дэфібрава́наму |
дэфібрава́най |
дэфібрава́наму |
дэфібрава́ным |
В. |
дэфібрава́ны (неадуш.) дэфібрава́нага (адуш.) |
дэфібрава́ную |
дэфібрава́нае |
дэфібрава́ныя (неадуш.) дэфібрава́ных (адуш.) |
Т. |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́най дэфібрава́наю |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́нымі |
М. |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́най |
дэфібрава́ным |
дэфібрава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфібрава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэфібру́ецца |
дэфібру́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэфібрава́ўся |
дэфібрава́ліся |
ж. |
дэфібрава́лася |
н. |
дэфібрава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.