дэфектава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфектава́ны |
дэфектава́ная |
дэфектава́нае |
дэфектава́ныя |
| Р. |
дэфектава́нага |
дэфектава́най
дэфектава́нае |
дэфектава́нага |
дэфектава́ных |
| Д. |
дэфектава́наму |
дэфектава́най |
дэфектава́наму |
дэфектава́ным |
| В. |
дэфектава́ны (неадуш.)
дэфектава́нага (адуш.) |
дэфектава́ную |
дэфектава́нае |
дэфектава́ныя (неадуш.)
дэфектава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэфектава́ным |
дэфектава́най
дэфектава́наю |
дэфектава́ным |
дэфектава́нымі |
| М. |
дэфектава́ным |
дэфектава́най |
дэфектава́ным |
дэфектава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфектава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дэфекту́ецца |
дэфекту́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэфектава́ўся |
дэфектава́ліся |
| ж. |
дэфектава́лася |
| н. |
дэфектава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дэфекту́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфектава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэфекту́ю |
дэфекту́ем |
| 2-я ас. |
дэфекту́еш |
дэфекту́еце |
| 3-я ас. |
дэфекту́е |
дэфекту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэфектава́ў |
дэфектава́лі |
| ж. |
дэфектава́ла |
| н. |
дэфектава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дэфекту́й |
дэфекту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дэфекту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
дэфектава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэфекту́ю |
дэфекту́ем |
| 2-я ас. |
дэфекту́еш |
дэфекту́еце |
| 3-я ас. |
дэфекту́е |
дэфекту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэфектава́ў |
дэфектава́лі |
| ж. |
дэфектава́ла |
| н. |
дэфектава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дэфекту́й |
дэфекту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дэфектава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
дэфекталагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфекталагі́чны |
дэфекталагі́чная |
дэфекталагі́чнае |
дэфекталагі́чныя |
| Р. |
дэфекталагі́чнага |
дэфекталагі́чнай
дэфекталагі́чнае |
дэфекталагі́чнага |
дэфекталагі́чных |
| Д. |
дэфекталагі́чнаму |
дэфекталагі́чнай |
дэфекталагі́чнаму |
дэфекталагі́чным |
| В. |
дэфекталагі́чны (неадуш.)
дэфекталагі́чнага (адуш.) |
дэфекталагі́чную |
дэфекталагі́чнае |
дэфекталагі́чныя (неадуш.)
дэфекталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
дэфекталагі́чным |
дэфекталагі́чнай
дэфекталагі́чнаю |
дэфекталагі́чным |
дэфекталагі́чнымі |
| М. |
дэфекталагі́чным |
дэфекталагі́чнай |
дэфекталагі́чным |
дэфекталагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
дэфектало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэфектало́гія |
| Р. |
дэфектало́гіі |
| Д. |
дэфектало́гіі |
| В. |
дэфектало́гію |
| Т. |
дэфектало́гіяй
дэфектало́гіяю |
| М. |
дэфектало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэфектаскапі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфектаскапі́ст |
дэфектаскапі́сты |
| Р. |
дэфектаскапі́ста |
дэфектаскапі́стаў |
| Д. |
дэфектаскапі́сту |
дэфектаскапі́стам |
| В. |
дэфектаскапі́ста |
дэфектаскапі́стаў |
| Т. |
дэфектаскапі́стам |
дэфектаскапі́стамі |
| М. |
дэфектаскапі́сце |
дэфектаскапі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфектаскапі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфектаскапі́чны |
дэфектаскапі́чная |
дэфектаскапі́чнае |
дэфектаскапі́чныя |
| Р. |
дэфектаскапі́чнага |
дэфектаскапі́чнай
дэфектаскапі́чнае |
дэфектаскапі́чнага |
дэфектаскапі́чных |
| Д. |
дэфектаскапі́чнаму |
дэфектаскапі́чнай |
дэфектаскапі́чнаму |
дэфектаскапі́чным |
| В. |
дэфектаскапі́чны (неадуш.)
дэфектаскапі́чнага (адуш.) |
дэфектаскапі́чную |
дэфектаскапі́чнае |
дэфектаскапі́чныя (неадуш.)
дэфектаскапі́чных (адуш.) |
| Т. |
дэфектаскапі́чным |
дэфектаскапі́чнай
дэфектаскапі́чнаю |
дэфектаскапі́чным |
дэфектаскапі́чнымі |
| М. |
дэфектаскапі́чным |
дэфектаскапі́чнай |
дэфектаскапі́чным |
дэфектаскапі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфектаскапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэфектаскапі́я |
| Р. |
дэфектаскапі́і |
| Д. |
дэфектаскапі́і |
| В. |
дэфектаскапі́ю |
| Т. |
дэфектаскапі́яй
дэфектаскапі́яю |
| М. |
дэфектаскапі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфектаско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфектаско́п |
дэфектаско́пы |
| Р. |
дэфектаско́па |
дэфектаско́паў |
| Д. |
дэфектаско́пу |
дэфектаско́пам |
| В. |
дэфектаско́п |
дэфектаско́пы |
| Т. |
дэфектаско́пам |
дэфектаско́памі |
| М. |
дэфектаско́пе |
дэфектаско́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.