Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

эмітэ́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмітэ́нт эмітэ́нты
Р. эмітэ́нта эмітэ́нтаў
Д. эмітэ́нту эмітэ́нтам
В. эмітэ́нт эмітэ́нты
Т. эмітэ́нтам эмітэ́нтамі
М. эмітэ́нце эмітэ́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

э́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. э́мка э́мкі
Р. э́мкі э́мак
Д. э́мцы э́мкам
В. э́мку э́мкі
Т. э́мкай
э́мкаю
э́мкамі
М. э́мцы э́мках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

эмо́тыкан

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмо́тыкан эмо́тыканы
Р. эмо́тыкана эмо́тыканаў
Д. эмо́тыкану эмо́тыканам
В. эмо́тыкан эмо́тыканы
Т. эмо́тыканам эмо́тыканамі
М. эмо́тыкане эмо́тыканах

Крыніцы: piskunou2012.

эмо́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эмо́цыя эмо́цыі
Р. эмо́цыі эмо́цый
Д. эмо́цыі эмо́цыям
В. эмо́цыю эмо́цыі
Т. эмо́цыяй
эмо́цыяю
эмо́цыямі
М. эмо́цыі эмо́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмпаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмпаты́чны эмпаты́чная эмпаты́чнае эмпаты́чныя
Р. эмпаты́чнага эмпаты́чнай
эмпаты́чнае
эмпаты́чнага эмпаты́чных
Д. эмпаты́чнаму эмпаты́чнай эмпаты́чнаму эмпаты́чным
В. эмпаты́чны (неадуш.)
эмпаты́чнага (адуш.)
эмпаты́чную эмпаты́чнае эмпаты́чныя (неадуш.)
эмпаты́чных (адуш.)
Т. эмпаты́чным эмпаты́чнай
эмпаты́чнаю
эмпаты́чным эмпаты́чнымі
М. эмпаты́чным эмпаты́чнай эмпаты́чным эмпаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эмпа́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эмпа́тыя
Р. эмпа́тыі
Д. эмпа́тыі
В. эмпа́тыю
Т. эмпа́тыяй
эмпа́тыяю
М. эмпа́тыі

Крыніцы: piskunou2012.

эмпіе́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эмпіе́ма
Р. эмпіе́мы
Д. эмпіе́ме
В. эмпіе́му
Т. эмпіе́май
эмпіе́маю
М. эмпіе́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

эмпіры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эмпіры́зм
Р. эмпіры́зму
Д. эмпіры́зму
В. эмпіры́зм
Т. эмпіры́змам
М. эмпіры́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмпі́рык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмпі́рык эмпі́рыкі
Р. эмпі́рыка эмпі́рыкаў
Д. эмпі́рыку эмпі́рыкам
В. эмпі́рыка эмпі́рыкаў
Т. эмпі́рыкам эмпі́рыкамі
М. эмпі́рыку эмпі́рыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмпі́рыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эмпі́рыка
Р. эмпірыкі
Д. эмпірыцы
В. эмпірыку
Т. эмпірыкай
эмпірыкаю
М. эмпірыцы

Крыніцы: piskunou2012.