э́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. э́мка э́мкі
Р. э́мкі э́мак
Д. э́мцы э́мкам
В. э́мку э́мкі
Т. э́мкай
э́мкаю		 э́мкамі
М. э́мцы э́мках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)