Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зяўла́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зяўла́сты зяўла́стая зяўла́стае зяўла́стыя
Р. зяўла́стага зяўла́стай
зяўла́стае
зяўла́стага зяўла́стых
Д. зяўла́стаму зяўла́стай зяўла́стаму зяўла́стым
В. зяўла́сты (неадуш.)
зяўла́стага (адуш.)
зяўла́стую зяўла́стае зяўла́стыя (неадуш.)
зяўла́стых (адуш.)
Т. зяўла́стым зяўла́стай
зяўла́стаю
зяўла́стым зяўла́стымі
М. зяўла́стым зяўла́стай зяўла́стым зяўла́стых

Крыніцы: piskunou2012.

зя́ўнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зя́ўну зяўнё́м
2-я ас. зяўне́ш зеўняце́
3-я ас. зяўне́ зя́ўнуць
Прошлы час
м. зя́ўнуў зя́ўнулі
ж. зя́ўнула
н. зя́ўнула
Загадны лад
2-я ас. зяўні́ зяўні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зя́ўнуўшы

Крыніцы: tsbm1984.

зяўну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зяўну́ зяўнё́м
2-я ас. зяўне́ш зеўняце́
3-я ас. зяўне́ зяўну́ць
Прошлы час
м. зяўну́ў зяўну́лі
ж. зяўну́ла
н. зяўну́ла
Загадны лад
2-я ас. зяўні́ зяўні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зяўну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зяўра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зяўра́нне
Р. зяўра́ння
Д. зяўра́нню
В. зяўра́нне
Т. зяўра́ннем
М. зяўра́нні

Крыніцы: piskunou2012.

зяўра́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зяўра́сты зяўра́стая зяўра́стае зяўра́стыя
Р. зяўра́стага зяўра́стай
зяўра́стае
зяўра́стага зяўра́стых
Д. зяўра́стаму зяўра́стай зяўра́стаму зяўра́стым
В. зяўра́сты (неадуш.)
зяўра́стага (адуш.)
зяўра́стую зяўра́стае зяўра́стыя (неадуш.)
зяўра́стых (адуш.)
Т. зяўра́стым зяўра́стай
зяўра́стаю
зяўра́стым зяўра́стымі
М. зяўра́стым зяўра́стай зяўра́стым зяўра́стых

Крыніцы: piskunou2012.

зяўра́ць

‘зеўраць, быць раскрытым’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зяўра́е зяўра́юць
Прошлы час
м. зяўра́ў зяўра́лі
ж. зяўра́ла
н. зяўра́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час зяўра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

зяха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зяха́нне зяха́нні
Р. зяха́ння зяха́нняў
Д. зяха́нню зяха́нням
В. зяха́нне зяха́нні
Т. зяха́ннем зяха́ннямі
М. зяха́нні зяха́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

зяха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зяха́ецца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. зяха́лася

Крыніцы: piskunou2012.

зяха́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зяха́ю зяха́ем
2-я ас. зяха́еш зяха́еце
3-я ас. зяха́е зяха́юць
Прошлы час
м. зяха́ў зяха́лі
ж. зяха́ла
н. зяха́ла
Загадны лад
2-я ас. зяха́й зяха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зяха́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зяхлі́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зяхлі́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.