зя́цейка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| зя́цейка | зя́цейкі | |
| зя́цейкі | зя́цейкаў | |
| зя́цейку | зя́цейкам | |
| зя́цейку | зя́цейкаў | |
| зя́цейкам | зя́цейкамі | |
| зя́цейку | зя́цейках |
Крыніцы:
зя́цейка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| зя́цейка | зя́цейкі | |
| зя́цейкі | зя́цейкаў | |
| зя́цейку | зя́цейкам | |
| зя́цейку | зя́цейкаў | |
| зя́цейкам | зя́цейкамі | |
| зя́цейку | зя́цейках |
Крыніцы:
зя́цеў
прыметнік, прыналежны
| зя́цеў | зя́цева | зя́цева | зя́цевы | |
| зя́цевага | зя́цевай зя́цевае |
зя́цевага | зя́цевых | |
| зя́цеваму | зя́цевай | зя́цеваму | зя́цевым | |
| зя́цевы зя́цеў ( зя́цевага ( |
зя́цеву | зя́цева | зя́цевы ( зя́цевых ( |
|
| зя́цевым | зя́цевай зя́цеваю |
зя́цевым | зя́цевымі | |
| зя́цевым | зя́цевай | зя́цевым | зя́цевых | |
Крыніцы:
зяцё́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зяцё́к | зяцькі́ | |
| зяцька́ | зяцько́ў | |
| зяцьку́ | зяцька́м | |
| зяцька́ | зяцько́ў | |
| зяцько́м | зяцька́мі | |
| зяцьку́ | зяцька́х |
Крыніцы:
зя́ць
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зя́ць | зяці́ зя́ці |
|
| зя́ця | зяцёў | |
| зя́цю | зяця́м | |
| зя́ця | зяцёў | |
| зя́цем | зяця́мі | |
| зя́цю | зяця́х |
Крыніцы: