зяўра́ць

‘зеўраць, быць раскрытым’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зяўра́е зяўра́юць
Прошлы час
м. зяўра́ў зяўра́лі
ж. зяўра́ла
н. зяўра́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час зяўра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)