зарахма́ніць
‘зрабіць каго-небудзь рахманым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зарахма́ню |
зарахма́нім |
2-я ас. |
зарахма́ніш |
зарахма́ніце |
3-я ас. |
зарахма́ніць |
зарахма́няць |
Прошлы час |
м. |
зарахма́ніў |
зарахма́нілі |
ж. |
зарахма́ніла |
н. |
зарахма́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зарахма́нь |
зарахма́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зарахма́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зара́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зару́ |
заро́м |
2-я ас. |
зарэ́ш |
зараце́ |
3-я ас. |
зарэ́ |
зару́ць |
Прошлы час |
м. |
зара́ў |
зара́лі |
ж. |
зара́ла |
н. |
зара́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зары́ |
зары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зара́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зарача́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зарача́нка |
зарача́нкі |
Р. |
зарача́нкі |
зарача́нак |
Д. |
зарача́нцы |
зарача́нкам |
В. |
зарача́нку |
зарача́нак |
Т. |
зарача́нкай зарача́нкаю |
зарача́нкамі |
М. |
зарача́нцы |
зарача́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Зарача́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зарача́нка |
Р. |
Зарача́нкі |
Д. |
Зарача́нцы |
В. |
Зарача́нку |
Т. |
Зарача́нкай Зарача́нкаю |
М. |
Зарача́нцы |
Зарача́нская
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Зарача́нская |
Р. |
Зарача́нскай |
Д. |
Зарача́нскай |
В. |
Зарача́нскую |
Т. |
Зарача́нскай Зарача́нскаю |
М. |
Зарача́нскай |
Зарача́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Зарача́ны |
Р. |
Зарача́н Зарача́наў |
Д. |
Зарача́нам |
В. |
Зарача́ны |
Т. |
Зарача́намі |
М. |
Зарача́нах |
Зара́чча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зара́чча |
Р. |
Зара́чча |
Д. |
Зара́ччу |
В. |
Зара́чча |
Т. |
Зара́ччам |
М. |
Зара́ччы |
зарачы́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зараку́ся |
зарачо́мся |
2-я ас. |
зарачэ́шся |
зарачаце́ся |
3-я ас. |
зарачэ́цца |
зараку́цца |
Прошлы час |
м. |
заро́кся |
зараклі́ся |
ж. |
заракла́ся |
н. |
заракло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
зарачы́ся |
зарачы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заро́кшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Зарачы́цк
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зарачы́цк |
Р. |
Зарачы́цка |
Д. |
Зарачы́цку |
В. |
Зарачы́цк |
Т. |
Зарачы́цкам |
М. |
Зарачы́цку |
зарва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зарва́ны |
зарва́ная |
зарва́нае |
зарва́ныя |
Р. |
зарва́нага |
зарва́най зарва́нае |
зарва́нага |
зарва́ных |
Д. |
зарва́наму |
зарва́най |
зарва́наму |
зарва́ным |
В. |
зарва́ны (неадуш.) зарва́нага (адуш.) |
зарва́ную |
зарва́нае |
зарва́ныя (неадуш.) зарва́ных (адуш.) |
Т. |
зарва́ным |
зарва́най зарва́наю |
зарва́ным |
зарва́нымі |
М. |
зарва́ным |
зарва́най |
зарва́ным |
зарва́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.