замаро́жвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
замаро́жвальнік |
замаро́жвальнікі |
| Р. |
замаро́жвальніка |
замаро́жвальнікаў |
| Д. |
замаро́жвальніку |
замаро́жвальнікам |
| В. |
замаро́жвальнік |
замаро́жвальнікі |
| Т. |
замаро́жвальнікам |
замаро́жвальнікамі |
| М. |
замаро́жвальніку |
замаро́жвальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
замаро́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
замаро́жванне |
замаро́жванні |
| Р. |
замаро́жвання |
замаро́жванняў |
| Д. |
замаро́жванню |
замаро́жванням |
| В. |
замаро́жванне |
замаро́жванні |
| Т. |
замаро́жваннем |
замаро́жваннямі |
| М. |
замаро́жванні |
замаро́жваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
замаро́жвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
замаро́жваецца |
замаро́жваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
замаро́жваўся |
замаро́жваліся |
| ж. |
замаро́жвалася |
| н. |
замаро́жвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
замаро́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замаро́жваю |
замаро́жваем |
| 2-я ас. |
замаро́жваеш |
замаро́жваеце |
| 3-я ас. |
замаро́жвае |
замаро́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
замаро́жваў |
замаро́жвалі |
| ж. |
замаро́жвала |
| н. |
замаро́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
замаро́жвай |
замаро́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
замаро́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
замаро́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
замаро́зіцца |
замаро́зяцца |
| Прошлы час |
| м. |
замаро́зіўся |
замаро́зіліся |
| ж. |
замаро́зілася |
| н. |
замаро́зілася |
Крыніцы:
piskunou2012.
замаро́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замаро́жу |
замаро́зім |
| 2-я ас. |
замаро́зіш |
замаро́зіце |
| 3-я ас. |
замаро́зіць |
замаро́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
замаро́зіў |
замаро́зілі |
| ж. |
замаро́зіла |
| н. |
замаро́зіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
замаро́зь |
замаро́зьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
замаро́зіўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
замаро́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
замаро́зка |
замаро́зкі |
| Р. |
замаро́зкі |
замаро́зак |
| Д. |
замаро́зцы |
замаро́зкам |
| В. |
замаро́зку |
замаро́зкі |
| Т. |
замаро́зкай замаро́зкаю |
замаро́зкамі |
| М. |
замаро́зцы |
замаро́зках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
замаро́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
замаро́ка |
| Р. |
замаро́кі |
| Д. |
замаро́цы |
| В. |
замаро́ку |
| Т. |
замаро́кай замаро́каю |
| М. |
замаро́цы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
замаро́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
замаро́чанне |
| Р. |
замаро́чання |
| Д. |
замаро́чанню |
| В. |
замаро́чанне |
| Т. |
замаро́чаннем |
| М. |
замаро́чанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
замаро́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замаро́чаны |
замаро́чаная |
замаро́чанае |
замаро́чаныя |
| Р. |
замаро́чанага |
замаро́чанай замаро́чанае |
замаро́чанага |
замаро́чаных |
| Д. |
замаро́чанаму |
замаро́чанай |
замаро́чанаму |
замаро́чаным |
| В. |
замаро́чаны (неадуш.) замаро́чанага (адуш.) |
замаро́чаную |
замаро́чанае |
замаро́чаныя (неадуш.) замаро́чаных (адуш.) |
| Т. |
замаро́чаным |
замаро́чанай замаро́чанаю |
замаро́чаным |
замаро́чанымі |
| М. |
замаро́чаным |
замаро́чанай |
замаро́чаным |
замаро́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.