Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

замаро́жвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. замаро́жвальнік замаро́жвальнікі
Р. замаро́жвальніка замаро́жвальнікаў
Д. замаро́жвальніку замаро́жвальнікам
В. замаро́жвальнік замаро́жвальнікі
Т. замаро́жвальнікам замаро́жвальнікамі
М. замаро́жвальніку замаро́жвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

замаро́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. замаро́жванне замаро́жванні
Р. замаро́жвання замаро́жванняў
Д. замаро́жванню замаро́жванням
В. замаро́жванне замаро́жванні
Т. замаро́жваннем замаро́жваннямі
М. замаро́жванні замаро́жваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

замаро́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. замаро́жваецца замаро́жваюцца
Прошлы час
м. замаро́жваўся замаро́жваліся
ж. замаро́жвалася
н. замаро́жвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

замаро́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. замаро́жваю замаро́жваем
2-я ас. замаро́жваеш замаро́жваеце
3-я ас. замаро́жвае замаро́жваюць
Прошлы час
м. замаро́жваў замаро́жвалі
ж. замаро́жвала
н. замаро́жвала
Загадны лад
2-я ас. замаро́жвай замаро́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час замаро́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

замаро́зіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. замаро́зіцца замаро́зяцца
Прошлы час
м. замаро́зіўся замаро́зіліся
ж. замаро́зілася
н. замаро́зілася

Крыніцы: piskunou2012.

замаро́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замаро́жу замаро́зім
2-я ас. замаро́зіш замаро́зіце
3-я ас. замаро́зіць замаро́зяць
Прошлы час
м. замаро́зіў замаро́зілі
ж. замаро́зіла
н. замаро́зіла
Загадны лад
2-я ас. замаро́зь замаро́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час замаро́зіўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

замаро́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. замаро́зка замаро́зкі
Р. замаро́зкі замаро́зак
Д. замаро́зцы замаро́зкам
В. замаро́зку замаро́зкі
Т. замаро́зкай
замаро́зкаю
замаро́зкамі
М. замаро́зцы замаро́зках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

замаро́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. замаро́ка
Р. замаро́кі
Д. замаро́цы
В. замаро́ку
Т. замаро́кай
замаро́каю
М. замаро́цы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

замаро́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. замаро́чанне
Р. замаро́чання
Д. замаро́чанню
В. замаро́чанне
Т. замаро́чаннем
М. замаро́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

замаро́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замаро́чаны замаро́чаная замаро́чанае замаро́чаныя
Р. замаро́чанага замаро́чанай
замаро́чанае
замаро́чанага замаро́чаных
Д. замаро́чанаму замаро́чанай замаро́чанаму замаро́чаным
В. замаро́чаны (неадуш.)
замаро́чанага (адуш.)
замаро́чаную замаро́чанае замаро́чаныя (неадуш.)
замаро́чаных (адуш.)
Т. замаро́чаным замаро́чанай
замаро́чанаю
замаро́чаным замаро́чанымі
М. замаро́чаным замаро́чанай замаро́чаным замаро́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.