загараджа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
загараджа́льнік |
загараджа́льнікі |
Р. |
загараджа́льніка |
загараджа́льнікаў |
Д. |
загараджа́льніку |
загараджа́льнікам |
В. |
загараджа́льнік |
загараджа́льнікі |
Т. |
загараджа́льнікам |
загараджа́льнікамі |
М. |
загараджа́льніку |
загараджа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загараджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
загараджа́льны |
загараджа́льная |
загараджа́льнае |
загараджа́льныя |
Р. |
загараджа́льнага |
загараджа́льнай загараджа́льнае |
загараджа́льнага |
загараджа́льных |
Д. |
загараджа́льнаму |
загараджа́льнай |
загараджа́льнаму |
загараджа́льным |
В. |
загараджа́льны (неадуш.) загараджа́льнага (адуш.) |
загараджа́льную |
загараджа́льнае |
загараджа́льныя (неадуш.) загараджа́льных (адуш.) |
Т. |
загараджа́льным |
загараджа́льнай загараджа́льнаю |
загараджа́льным |
загараджа́льнымі |
М. |
загараджа́льным |
загараджа́льнай |
загараджа́льным |
загараджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загараджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загараджа́ю |
загараджа́ем |
2-я ас. |
загараджа́еш |
загараджа́еце |
3-я ас. |
загараджа́е |
загараджа́юць |
Прошлы час |
м. |
загараджа́ў |
загараджа́лі |
ж. |
загараджа́ла |
н. |
загараджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загараджа́й |
загараджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
загараджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загара́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загара́джваю |
загара́джваем |
2-я ас. |
загара́джваеш |
загара́джваеце |
3-я ас. |
загара́джвае |
загара́джваюць |
Прошлы час |
м. |
загара́джваў |
загара́джвалі |
ж. |
загара́джвала |
н. |
загара́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
загара́джвай |
загара́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
загара́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загараджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
загараджэ́нне |
Р. |
загараджэ́ння |
Д. |
загараджэ́нню |
В. |
загараджэ́нне |
Т. |
загараджэ́ннем |
М. |
загараджэ́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загарадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загараджу́ся |
загаро́дзімся |
2-я ас. |
загаро́дзішся |
загаро́дзіцеся |
3-я ас. |
загаро́дзіцца |
загаро́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
загарадзі́ўся |
загарадзі́ліся |
ж. |
загарадзі́лася |
н. |
загарадзі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
загарадзі́ся |
загарадзі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загарадзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загарадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загараджу́ |
загаро́дзім |
2-я ас. |
загаро́дзіш |
загаро́дзіце |
3-я ас. |
загаро́дзіць |
загаро́дзяць |
Прошлы час |
м. |
загарадзі́ў |
загарадзі́лі |
ж. |
загарадзі́ла |
н. |
загарадзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загарадзі́ |
загарадзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загарадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
за́гарадзь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́гарадзь |
за́гарадзі |
Р. |
за́гарадзі |
за́гарадзей за́гарадзяў |
Д. |
за́гарадзі |
за́гарадзям |
В. |
за́гарадзь |
за́гарадзі |
Т. |
за́гараддзю |
за́гарадзямі |
М. |
за́гарадзі |
за́гарадзях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
за́гарадка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́гарадка |
за́гарадкі |
Р. |
за́гарадкі |
за́гарадак |
Д. |
за́гарадцы |
за́гарадкам |
В. |
за́гарадку |
за́гарадкі |
Т. |
за́гарадкай за́гарадкаю |
за́гарадкамі |
М. |
за́гарадцы |
за́гарадках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
За́гарадна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
За́гарадна |
Р. |
За́гарадна |
Д. |
За́гарадну |
В. |
За́гарадна |
Т. |
За́гараднам |
М. |
За́гарадне |