разбра́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разбра́кне |
разбра́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
разбра́кнуў разбра́к |
разбра́кнулі разбра́клі |
| ж. |
разбра́кнула разбра́кла |
| н. |
разбра́кнула разбра́кла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разбра́кнуўшы разбра́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбрако́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбрако́ваны |
разбрако́ваная |
разбрако́ванае |
разбрако́ваныя |
| Р. |
разбрако́ванага |
разбрако́ванай разбрако́ванае |
разбрако́ванага |
разбрако́ваных |
| Д. |
разбрако́ванаму |
разбрако́ванай |
разбрако́ванаму |
разбрако́ваным |
| В. |
разбрако́ваны разбрако́ванага |
разбрако́ваную |
разбрако́ванае |
разбрако́ваныя разбрако́ваных |
| Т. |
разбрако́ваным |
разбрако́ванай разбрако́ванаю |
разбрако́ваным |
разбрако́ванымі |
| М. |
разбрако́ваным |
разбрако́ванай |
разбрако́ваным |
разбрако́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
разбрако́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбрако́ваны |
разбрако́ваная |
разбрако́ванае |
разбрако́ваныя |
| Р. |
разбрако́ванага |
разбрако́ванай разбрако́ванае |
разбрако́ванага |
разбрако́ваных |
| Д. |
разбрако́ванаму |
разбрако́ванай |
разбрако́ванаму |
разбрако́ваным |
| В. |
разбрако́ваны разбрако́ванага |
разбрако́ваную |
разбрако́ванае |
разбрако́ваныя разбрако́ваных |
| Т. |
разбрако́ваным |
разбрако́ванай разбрако́ванаю |
разбрако́ваным |
разбрако́ванымі |
| М. |
разбрако́ваным |
разбрако́ванай |
разбрако́ваным |
разбрако́ваных |
Кароткая форма: разбрако́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
разбрако́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбрако́вачны |
разбрако́вачная |
разбрако́вачнае |
разбрако́вачныя |
| Р. |
разбрако́вачнага |
разбрако́вачнай разбрако́вачнае |
разбрако́вачнага |
разбрако́вачных |
| Д. |
разбрако́вачнаму |
разбрако́вачнай |
разбрако́вачнаму |
разбрако́вачным |
| В. |
разбрако́вачны (неадуш.) разбрако́вачнага (адуш.) |
разбрако́вачную |
разбрако́вачнае |
разбрако́вачныя (неадуш.) разбрако́вачных (адуш.) |
| Т. |
разбрако́вачным |
разбрако́вачнай разбрако́вачнаю |
разбрако́вачным |
разбрако́вачнымі |
| М. |
разбрако́вачным |
разбрако́вачнай |
разбрако́вачным |
разбрако́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
разбрако́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разбрако́ўваецца |
разбрако́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разбрако́ўваўся |
разбрако́ўваліся |
| ж. |
разбрако́ўвалася |
| н. |
разбрако́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
разбрако́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разбрако́ўваю |
разбрако́ўваем |
| 2-я ас. |
разбрако́ўваеш |
разбрако́ўваеце |
| 3-я ас. |
разбрако́ўвае |
разбрако́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разбрако́ўваў |
разбрако́ўвалі |
| ж. |
разбрако́ўвала |
| н. |
разбрако́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разбрако́ўвай |
разбрако́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разбрако́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбрако́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разбрако́ўка |
| Р. |
разбрако́ўкі |
| Д. |
разбрако́ўцы |
| В. |
разбрако́ўку |
| Т. |
разбрако́ўкай разбрако́ўкаю |
| М. |
разбрако́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбрако́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разбрако́ўшчык |
разбрако́ўшчыкі |
| Р. |
разбрако́ўшчыка |
разбрако́ўшчыкаў |
| Д. |
разбрако́ўшчыку |
разбрако́ўшчыкам |
| В. |
разбрако́ўшчыка |
разбрако́ўшчыкаў |
| Т. |
разбрако́ўшчыкам |
разбрако́ўшчыкамі |
| М. |
разбрако́ўшчыку |
разбрако́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбрако́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разбрако́ўшчыца |
разбрако́ўшчыцы |
| Р. |
разбрако́ўшчыцы |
разбрако́ўшчыц |
| Д. |
разбрако́ўшчыцы |
разбрако́ўшчыцам |
| В. |
разбрако́ўшчыцу |
разбрако́ўшчыц |
| Т. |
разбрако́ўшчыцай разбрако́ўшчыцаю |
разбрако́ўшчыцамі |
| М. |
разбрако́ўшчыцы |
разбрако́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбрані́раваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбрані́раваны |
разбрані́раваная |
разбрані́раванае |
разбрані́раваныя |
| Р. |
разбрані́раванага |
разбрані́раванай разбрані́раванае |
разбрані́раванага |
разбрані́раваных |
| Д. |
разбрані́раванаму |
разбрані́раванай |
разбрані́раванаму |
разбрані́раваным |
| В. |
разбрані́раваны (неадуш.) разбрані́раванага (адуш.) |
разбрані́раваную |
разбрані́раванае |
разбрані́раваныя (неадуш.) разбрані́раваных (адуш.) |
| Т. |
разбрані́раваным |
разбрані́раванай разбрані́раванаю |
разбрані́раваным |
разбрані́раванымі |
| М. |
разбрані́раваным |
разбрані́раванай |
разбрані́раваным |
разбрані́раваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.