разбрако́вачны
прыметнік, адносны
| разбрако́вачны | разбрако́вачная | разбрако́вачнае | разбрако́вачныя | |
| разбрако́вачнага | разбрако́вачнай разбрако́вачнае |
разбрако́вачнага | разбрако́вачных | |
| разбрако́вачнаму | разбрако́вачнай | разбрако́вачнаму | разбрако́вачным | |
| разбрако́вачны ( разбрако́вачнага ( |
разбрако́вачную | разбрако́вачнае | разбрако́вачныя ( разбрако́вачных ( |
|
| разбрако́вачным | разбрако́вачнай разбрако́вачнаю |
разбрако́вачным | разбрако́вачнымі | |
| разбрако́вачным | разбрако́вачнай | разбрако́вачным | разбрако́вачных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)