разбрако́ваны
прыметнік, адносны
| разбрако́ваны | разбрако́ваная | разбрако́ванае | разбрако́ваныя | |
| разбрако́ванага | разбрако́ванай разбрако́ванае |
разбрако́ванага | разбрако́ваных | |
| разбрако́ванаму | разбрако́ванай | разбрако́ванаму | разбрако́ваным | |
| разбрако́ваны разбрако́ванага |
разбрако́ваную | разбрако́ванае | разбрако́ваныя разбрако́ваных |
|
| разбрако́ваным | разбрако́ванай разбрако́ванаю |
разбрако́ваным | разбрако́ванымі | |
| разбрако́ваным | разбрако́ванай | разбрако́ваным | разбрако́ваных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)