разбрако́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
разбрако́ўка | |
разбрако́ўкі | |
разбрако́ўцы | |
разбрако́ўку | |
разбрако́ўкай разбрако́ўкаю |
|
разбрако́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)