пераго́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераго́лены |
пераго́леная |
пераго́ленае |
пераго́леныя |
| Р. |
пераго́ленага |
пераго́ленай
пераго́ленае |
пераго́ленага |
пераго́леных |
| Д. |
пераго́ленаму |
пераго́ленай |
пераго́ленаму |
пераго́леным |
| В. |
пераго́лены (неадуш.)
пераго́ленага (адуш.) |
пераго́леную |
пераго́ленае |
пераго́леныя (неадуш.)
пераго́леных (адуш.) |
| Т. |
пераго́леным |
пераго́ленай
пераго́ленаю |
пераго́леным |
пераго́ленымі |
| М. |
пераго́леным |
пераго́ленай |
пераго́леным |
пераго́леных |
Кароткая форма: пераго́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
пераго́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пераго́льваюся |
пераго́льваемся |
| 2-я ас. |
пераго́льваешся |
пераго́льваецеся |
| 3-я ас. |
пераго́льваецца |
пераго́льваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пераго́льваўся |
пераго́льваліся |
| ж. |
пераго́львалася |
| н. |
пераго́львалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пераго́львайся |
пераго́львайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
пераго́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пераго́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пераго́льваю |
пераго́льваем |
| 2-я ас. |
пераго́льваеш |
пераго́льваеце |
| 3-я ас. |
пераго́львае |
пераго́льваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пераго́льваў |
пераго́львалі |
| ж. |
пераго́львала |
| н. |
пераго́львала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пераго́львай |
пераго́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
пераго́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пераго́н
‘дзеянне; прадукт’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пераго́н |
| Р. |
пераго́ну |
| Д. |
пераго́ну |
| В. |
пераго́н |
| Т. |
пераго́нам |
| М. |
пераго́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
пераго́н
‘участак дарогі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераго́н |
пераго́ны |
| Р. |
пераго́на |
пераго́наў |
| Д. |
пераго́ну |
пераго́нам |
| В. |
пераго́н |
пераго́ны |
| Т. |
пераго́нам |
пераго́намі |
| М. |
пераго́не |
пераго́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Пераго́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пераго́н |
| Р. |
Пераго́на |
| Д. |
Пераго́ну |
| В. |
Пераго́н |
| Т. |
Пераго́нам |
| М. |
Пераго́не |
пераго́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераго́начны |
пераго́начная |
пераго́начнае |
пераго́начныя |
| Р. |
пераго́начнага |
пераго́начнай
пераго́начнае |
пераго́начнага |
пераго́начных |
| Д. |
пераго́начнаму |
пераго́начнай |
пераго́начнаму |
пераго́начным |
| В. |
пераго́начны (неадуш.)
пераго́начнага (адуш.) |
пераго́начную |
пераго́начнае |
пераго́начныя (неадуш.)
пераго́начных (адуш.) |
| Т. |
пераго́начным |
пераго́начнай
пераго́начнаю |
пераго́начным |
пераго́начнымі |
| М. |
пераго́начным |
пераго́начнай |
пераго́начным |
пераго́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пераго́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пераго́нка |
| Р. |
пераго́нкі |
| Д. |
пераго́нцы |
| В. |
пераго́нку |
| Т. |
пераго́нкай
пераго́нкаю |
| М. |
пераго́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пераго́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераго́нны |
пераго́нная |
пераго́ннае |
пераго́нныя |
| Р. |
пераго́ннага |
пераго́ннай
пераго́ннае |
пераго́ннага |
пераго́нных |
| Д. |
пераго́ннаму |
пераго́ннай |
пераго́ннаму |
пераго́нным |
| В. |
пераго́нны (неадуш.)
пераго́ннага (адуш.) |
пераго́нную |
пераго́ннае |
пераго́нныя (неадуш.)
пераго́нных (адуш.) |
| Т. |
пераго́нным |
пераго́ннай
пераго́ннаю |
пераго́нным |
пераго́ннымі |
| М. |
пераго́нным |
пераго́ннай |
пераго́нным |
пераго́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пераго́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераго́ншчык |
пераго́ншчыкі |
| Р. |
пераго́ншчыка |
пераго́ншчыкаў |
| Д. |
пераго́ншчыку |
пераго́ншчыкам |
| В. |
пераго́ншчыка |
пераго́ншчыкаў |
| Т. |
пераго́ншчыкам |
пераго́ншчыкамі |
| М. |
пераго́ншчыку |
пераго́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.