пераго́н

‘дзеянне; прадукт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пераго́н
Р. пераго́ну
Д. пераго́ну
В. пераго́н
Т. пераго́нам
М. пераго́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)