Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

карэ́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́тка карэ́ткі
Р. карэ́ткі карэ́так
Д. карэ́тцы карэ́ткам
В. карэ́тку карэ́ткі
Т. карэ́ткай
карэ́ткаю
карэ́ткамі
М. карэ́тцы карэ́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карэ́тнік

‘майстар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́тнік карэ́тнікі
Р. карэ́тніка карэ́тнікаў
Д. карэ́тніку карэ́тнікам
В. карэ́тніка карэ́тнікаў
Т. карэ́тнікам карэ́тнікамі
М. карэ́тніку карэ́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

карэ́тнік

‘будынак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́тнік карэ́тнікі
Р. карэ́тніка карэ́тнікаў
Д. карэ́тніку карэ́тнікам
В. карэ́тнік карэ́тнікі
Т. карэ́тнікам карэ́тнікамі
М. карэ́тніку карэ́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

карэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэ́тны карэ́тная карэ́тнае карэ́тныя
Р. карэ́тнага карэ́тнай
карэ́тнае
карэ́тнага карэ́тных
Д. карэ́тнаму карэ́тнай карэ́тнаму карэ́тным
В. карэ́тны (неадуш.)
карэ́тнага (адуш.)
карэ́тную карэ́тнае карэ́тныя (неадуш.)
карэ́тных (адуш.)
Т. карэ́тным карэ́тнай
карэ́тнаю
карэ́тным карэ́тнымі
М. карэ́тным карэ́тнай карэ́тным карэ́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карэ́тта

‘марская чарапаха’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́тта карэ́тты
Р. карэ́тты карэ́ттаў
Д. карэ́тце карэ́ттам
В. карэ́тту карэ́ттаў
Т. карэ́ттай
карэ́ттаю
карэ́ттамі
М. карэ́тце карэ́ттах

Крыніцы: piskunou2012.

карэ́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́ц карцы́
Р. карца́ карцо́ў
Д. карцу́ карца́м
В. карэ́ц карцы́
Т. карцо́м карца́мі
М. карцы́ карца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карэ́е карэ́юць
Прошлы час
м. карэ́ў карэ́лі
ж. карэ́ла
н. карэ́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карэ́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карэ́чуся карэ́чымся
2-я ас. карэ́чышся карэ́чыцеся
3-я ас. карэ́чыцца карэ́чацца
Прошлы час
м. карэ́чыўся карэ́чыліся
ж. карэ́чылася
н. карэ́чылася
Загадны лад
2-я ас. карэ́чся карэ́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час карэ́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

карэ́чыць

‘корчыць (курчыць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карэ́чу карэ́чым
2-я ас. карэ́чыш карэ́чыце
3-я ас. карэ́чыць карэ́чаць
Прошлы час
м. карэ́чыў карэ́чылі
ж. карэ́чыла
н. карэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. карэ́ч карэ́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карэ́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Карэ́шаняты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карэ́шаняты
Р. Карэ́шанят
Карэ́шанятаў
Д. Карэ́шанятам
В. Карэ́шаняты
Т. Карэ́шанятамі
М. Карэ́шанятах