карэ́чыць
‘корчыць (курчыць) каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| карэ́чу | карэ́чым | |
| карэ́чыш | карэ́чыце | |
| карэ́чыць | карэ́чаць | |
| Прошлы час | ||
| карэ́чыў | карэ́чылі | |
| карэ́чыла | ||
| карэ́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| карэ́ч | карэ́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| карэ́чачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)