эмісі́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эмісі́йны |
эмісі́йная |
эмісі́йнае |
эмісі́йныя |
Р. |
эмісі́йнага |
эмісі́йнай эмісі́йнае |
эмісі́йнага |
эмісі́йных |
Д. |
эмісі́йнаму |
эмісі́йнай |
эмісі́йнаму |
эмісі́йным |
В. |
эмісі́йны (неадуш.) эмісі́йнага (адуш.) |
эмісі́йную |
эмісі́йнае |
эмісі́йныя (неадуш.) эмісі́йных (адуш.) |
Т. |
эмісі́йным |
эмісі́йнай эмісі́йнаю |
эмісі́йным |
эмісі́йнымі |
М. |
эмісі́йным |
эмісі́йнай |
эмісі́йным |
эмісі́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмі́сія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эмі́сія |
Р. |
эмі́сіі |
Д. |
эмі́сіі |
В. |
эмі́сію |
Т. |
эмі́сіяй эмі́сіяю |
М. |
эмі́сіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эмітава́ны |
эмітава́ная |
эмітава́нае |
эмітава́ныя |
Р. |
эмітава́нага |
эмітава́най эмітава́нае |
эмітава́нага |
эмітава́ных |
Д. |
эмітава́наму |
эмітава́най |
эмітава́наму |
эмітава́ным |
В. |
эмітава́ны (неадуш.) эмітава́нага (адуш.) |
эмітава́ную |
эмітава́нае |
эмітава́ныя (неадуш.) эмітава́ных (адуш.) |
Т. |
эмітава́ным |
эмітава́най эмітава́наю |
эмітава́ным |
эмітава́нымі |
М. |
эмітава́ным |
эмітава́най |
эмітава́ным |
эмітава́ных |
Кароткая форма: эмітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
эмітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эмітава́ны |
эмітава́ная |
эмітава́нае |
эмітава́ныя |
Р. |
эмітава́нага |
эмітава́най эмітава́нае |
эмітава́нага |
эмітава́ных |
Д. |
эмітава́наму |
эмітава́най |
эмітава́наму |
эмітава́ным |
В. |
эмітава́ны (неадуш.) эмітава́нага (адуш.) |
эмітава́ную |
эмітава́нае |
эмітава́ныя (неадуш.) эмітава́ных (адуш.) |
Т. |
эмітава́ным |
эмітава́най эмітава́наю |
эмітава́ным |
эмітава́нымі |
М. |
эмітава́ным |
эмітава́най |
эмітава́ным |
эмітава́ных |
Кароткая форма: эмітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
эмітава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
эміту́ецца |
эміту́юцца |
Прошлы час |
м. |
эмітава́ўся |
эмітава́ліся |
ж. |
эмітава́лася |
н. |
эмітава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
эмітава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
эміту́ю |
эміту́ем |
2-я ас. |
эміту́еш |
эміту́еце |
3-я ас. |
эміту́е |
эміту́юць |
Прошлы час |
м. |
эмітава́ў |
эмітава́лі |
ж. |
эмітава́ла |
н. |
эмітава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
эміту́й |
эміту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
эміту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эмітава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
эміту́ю |
эміту́ем |
2-я ас. |
эміту́еш |
эміту́еце |
3-я ас. |
эміту́е |
эміту́юць |
Прошлы час |
м. |
эмітава́ў |
эмітава́лі |
ж. |
эмітава́ла |
н. |
эмітава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
эміту́й |
эміту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
эмітава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эмі́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эмі́тар |
эмі́тары |
Р. |
эмі́тара |
эмі́тараў |
Д. |
эмі́тару |
эмі́тарам |
В. |
эмі́тар |
эмі́тары |
Т. |
эмі́тарам |
эмі́тарамі |
М. |
эмі́тары |
эмі́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.