зашмарава́ць
‘нацерці, намазаць каго-небудзь, што-небудзь чым-небудзь (зашмараваць дратву); пачаць церціся, зачэпліваючыся за што-небудзь у час руху, перамяшчэння, цягнучыся па чым-небудзь (кола зашмаравала)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зашмару́ю |
зашмару́ем |
2-я ас. |
зашмару́еш |
зашмару́еце |
3-я ас. |
зашмару́е |
зашмару́юць |
Прошлы час |
м. |
зашмарава́ў |
зашмарава́лі |
ж. |
зашмарава́ла |
н. |
зашмарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зашмару́й |
зашмару́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зашмарава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
за́шмарга
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́шмарга |
за́шмаргі |
Р. |
за́шмаргі |
за́шмарг за́шмаргаў |
Д. |
за́шмарзе |
за́шмаргам |
В. |
за́шмаргу |
за́шмаргі |
Т. |
за́шмаргай за́шмаргаю |
за́шмаргамі |
М. |
за́шмарзе |
за́шмаргах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зашмаргну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зашмаргну́ты |
зашмаргну́тая |
зашмаргну́тае |
зашмаргну́тыя |
Р. |
зашмаргну́тага |
зашмаргну́тай зашмаргну́тае |
зашмаргну́тага |
зашмаргну́тых |
Д. |
зашмаргну́таму |
зашмаргну́тай |
зашмаргну́таму |
зашмаргну́тым |
В. |
зашмаргну́ты (неадуш.) зашмаргну́тага (адуш.) |
зашмаргну́тую |
зашмаргну́тае |
зашмаргну́тыя (неадуш.) зашмаргну́тых (адуш.) |
Т. |
зашмаргну́тым |
зашмаргну́тай зашмаргну́таю |
зашмаргну́тым |
зашмаргну́тымі |
М. |
зашмаргну́тым |
зашмаргну́тай |
зашмаргну́тым |
зашмаргну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зашмаргну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зашмаргну́ты |
зашмаргну́тая |
зашмаргну́тае |
зашмаргну́тыя |
Р. |
зашмаргну́тага |
зашмаргну́тай зашмаргну́тае |
зашмаргну́тага |
зашмаргну́тых |
Д. |
зашмаргну́таму |
зашмаргну́тай |
зашмаргну́таму |
зашмаргну́тым |
В. |
зашмаргну́ты (неадуш.) зашмаргну́тага (адуш.) |
зашмаргну́тую |
зашмаргну́тае |
зашмаргну́тыя (неадуш.) зашмаргну́тых (адуш.) |
Т. |
зашмаргну́тым |
зашмаргну́тай зашмаргну́таю |
зашмаргну́тым |
зашмаргну́тымі |
М. |
зашмаргну́тым |
зашмаргну́тай |
зашмаргну́тым |
зашмаргну́тых |
Кароткая форма: зашмаргну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зашмаргну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зашмаргне́цца |
зашмаргну́цца |
Прошлы час |
м. |
зашмаргну́ўся |
зашмаргну́ліся |
ж. |
зашмаргну́лася |
н. |
зашмаргну́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зашмаргну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зашмаргну́ |
зашмаргнё́м |
2-я ас. |
зашмаргне́ш |
зашмаргняце́ |
3-я ас. |
зашмаргне́ |
зашмаргну́ць |
Прошлы час |
м. |
зашмаргну́ў |
зашмаргну́лі |
ж. |
зашмаргну́ла |
н. |
зашмаргну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зашмаргні́ |
зашмаргні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зашмаргну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зашма́т
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зашма́т |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зашмата́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зашмата́ны |
зашмата́ная |
зашмата́нае |
зашмата́ныя |
Р. |
зашмата́нага |
зашмата́най зашмата́нае |
зашмата́нага |
зашмата́ных |
Д. |
зашмата́наму |
зашмата́най |
зашмата́наму |
зашмата́ным |
В. |
зашмата́ны (неадуш.) зашмата́нага (адуш.) |
зашмата́ную |
зашмата́нае |
зашмата́ныя (неадуш.) зашмата́ных (адуш.) |
Т. |
зашмата́ным |
зашмата́най зашмата́наю |
зашмата́ным |
зашмата́нымі |
М. |
зашмата́ным |
зашмата́най |
зашмата́ным |
зашмата́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.