загапатава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загапату́ю |
загапату́ем |
2-я ас. |
загапату́еш |
загапату́еце |
3-я ас. |
загапату́е |
загапату́юць |
Прошлы час |
м. |
загапатава́ў |
загапатава́лі |
ж. |
загапатава́ла |
н. |
загапатава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загапату́й |
загапату́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загапатава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зага́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зага́р |
Р. |
зага́ру |
Д. |
зага́ру |
В. |
зага́р |
Т. |
зага́рам |
М. |
зага́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
загарава́ны |
загарава́ная |
загарава́нае |
загарава́ныя |
Р. |
загарава́нага |
загарава́най загарава́нае |
загарава́нага |
загарава́ных |
Д. |
загарава́наму |
загарава́най |
загарава́наму |
загарава́ным |
В. |
загарава́ны (неадуш.) загарава́нага (адуш.) |
загарава́ную |
загарава́нае |
загарава́ныя (неадуш.) загарава́ных (адуш.) |
Т. |
загарава́ным |
загарава́най загарава́наю |
загарава́ным |
загарава́нымі |
М. |
загарава́ным |
загарава́най |
загарава́ным |
загарава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
загарава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загару́ю |
загару́ем |
2-я ас. |
загару́еш |
загару́еце |
3-я ас. |
загару́е |
загару́юць |
Прошлы час |
м. |
загарава́ў |
загарава́лі |
ж. |
загарава́ла |
н. |
загарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загару́й |
загару́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загарава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
за́гарад
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́гарад |
за́гарады |
Р. |
за́гарада |
за́гарадаў |
Д. |
за́гараду |
за́гарадам |
В. |
за́гарад |
за́гарады |
Т. |
за́гарадам |
за́гарадамі |
М. |
за́гарадзе |
за́гарадах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
за́гарада
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́гарада |
за́гарады |
Р. |
за́гарады |
за́гарад |
Д. |
за́гарадзе |
за́гарадам |
В. |
за́гараду |
за́гарады |
Т. |
за́гарадай за́гарадаю |
за́гарадамі |
М. |
за́гарадзе |
за́гарадах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
за́гарадачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́гарадачка |
за́гарадачкі |
Р. |
за́гарадачкі |
за́гарадачак |
Д. |
за́гарадачцы |
за́гарадачкам |
В. |
за́гарадачку |
за́гарадачкі |
Т. |
за́гарадачкай за́гарадачкаю |
за́гарадачкамі |
М. |
за́гарадачцы |
за́гарадачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
за́гараддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
за́гараддзе |
Р. |
за́гараддзя |
Д. |
за́гараддзю |
В. |
за́гараддзе |
Т. |
за́гараддзем |
М. |
за́гараддзі |
Крыніцы:
piskunou2012.
За́гараддзе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
За́гараддзе |
Р. |
За́гараддзя |
Д. |
За́гараддзю |
В. |
За́гараддзе |
Т. |
За́гараддзем |
М. |
За́гараддзі |