Verbum

анлайнавы слоўнік

заахімі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заахімі́чны	заахімі́чная	заахімі́чнае	заахімі́чныя
Р.	заахімі́чнага	заахімі́чнай заахімі́чнае	заахімі́чнага	заахімі́чных
Д.	заахімі́чнаму	заахімі́чнай	заахімі́чнаму	заахімі́чным
В.	заахімі́чны (неадуш.) заахімі́чнага (адуш.)	заахімі́чную	заахімі́чнае	заахімі́чныя (неадуш.) заахімі́чных (адуш.)
Т.	заахімі́чным	заахімі́чнай заахімі́чнаю	заахімі́чным	заахімі́чнымі
М.	заахімі́чным	заахімі́чнай	заахімі́чным	заахімі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

заахі́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

заа́хкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заацы́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

заацы́рк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

заацэ́нтр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

заашчадзі́ць

‘зберагчы, зэканоміць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.