дэкарацы́йна-экспрэсі́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўны |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўная |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнае |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўныя |
Р. |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнага |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнай дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнае |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнага |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўных |
Д. |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнаму |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнай |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнаму |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўным |
В. |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўны (неадуш.) дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнага (адуш.) |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўную |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнае |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўныя (неадуш.) дэкарацы́йна-экспрэсі́ўных (адуш.) |
Т. |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўным |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнай дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнаю |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўным |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнымі |
М. |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўным |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўнай |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўным |
дэкарацы́йна-экспрэсі́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкарацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэкарацы́йны |
дэкарацы́йная |
дэкарацы́йнае |
дэкарацы́йныя |
Р. |
дэкарацы́йнага |
дэкарацы́йнай дэкарацы́йнае |
дэкарацы́йнага |
дэкарацы́йных |
Д. |
дэкарацы́йнаму |
дэкарацы́йнай |
дэкарацы́йнаму |
дэкарацы́йным |
В. |
дэкарацы́йны (неадуш.) дэкарацы́йнага (адуш.) |
дэкарацы́йную |
дэкарацы́йнае |
дэкарацы́йныя (неадуш.) дэкарацы́йных (адуш.) |
Т. |
дэкарацы́йным |
дэкарацы́йнай дэкарацы́йнаю |
дэкарацы́йным |
дэкарацы́йнымі |
М. |
дэкарацы́йным |
дэкарацы́йнай |
дэкарацы́йным |
дэкарацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкара́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэкара́цыя |
дэкара́цыі |
Р. |
дэкара́цыі |
дэкара́цый |
Д. |
дэкара́цыі |
дэкара́цыям |
В. |
дэкара́цыю |
дэкара́цыі |
Т. |
дэкара́цыяй дэкара́цыяю |
дэкара́цыямі |
М. |
дэкара́цыі |
дэкара́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкарбаксілі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэкарбаксілі́раванне |
дэкарбаксілі́раванні |
Р. |
дэкарбаксілі́равання |
дэкарбаксілі́раванняў |
Д. |
дэкарбаксілі́раванню |
дэкарбаксілі́раванням |
В. |
дэкарбаксілі́раванне |
дэкарбаксілі́раванні |
Т. |
дэкарбаксілі́раваннем |
дэкарбаксілі́раваннямі |
М. |
дэкарбаксілі́раванні |
дэкарбаксілі́раваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкарбаніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэкарбаніза́цыя |
Р. |
дэкарбаніза́цыі |
Д. |
дэкарбаніза́цыі |
В. |
дэкарбаніза́цыю |
Т. |
дэкарбаніза́цыяй дэкарбаніза́цыяю |
М. |
дэкарбаніза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.