Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Дамбро́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

дамбро́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дамбро́ўскі	дамбро́ўская	дамбро́ўскае	дамбро́ўскія
Р.	дамбро́ўскага	дамбро́ўскай дамбро́ўскае	дамбро́ўскага	дамбро́ўскіх
Д.	дамбро́ўскаму	дамбро́ўскай	дамбро́ўскаму	дамбро́ўскім
В.	дамбро́ўскі (неадуш.) дамбро́ўскага (адуш.)	дамбро́ўскую	дамбро́ўскае	дамбро́ўскія (неадуш.) дамбро́ўскіх (адуш.)
Т.	дамбро́ўскім	дамбро́ўскай дамбро́ўскаю	дамбро́ўскім	дамбро́ўскімі
М.	дамбро́ўскім	дамбро́ўскай	дамбро́ўскім	дамбро́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дамбро́ўскія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

дамбры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дамбры́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дамезазо́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дамезазо́йскі	дамезазо́йская	дамезазо́йскае	дамезазо́йскія
Р.	дамезазо́йскага	дамезазо́йскай дамезазо́йскае	дамезазо́йскага	дамезазо́йскіх
Д.	дамезазо́йскаму	дамезазо́йскай	дамезазо́йскаму	дамезазо́йскім
В.	дамезазо́йскі (неадуш.) дамезазо́йскага (адуш.)	дамезазо́йскую	дамезазо́йскае	дамезазо́йскія (неадуш.) дамезазо́йскіх (адуш.)
Т.	дамезазо́йскім	дамезазо́йскай дамезазо́йскаю	дамезазо́йскім	дамезазо́йскімі
М.	дамезазо́йскім	дамезазо́йскай	дамезазо́йскім	дамезазо́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Даме́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

даме́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даме́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	даме́нены	даме́неная	даме́ненае	даме́неныя
Р.	даме́ненага	даме́ненай даме́ненае	даме́ненага	даме́неных
Д.	даме́ненаму	даме́ненай	даме́ненаму	даме́неным
В.	даме́нены (неадуш.) даме́ненага (адуш.)	даме́неную	даме́ненае	даме́неныя (неадуш.) даме́неных (адуш.)
Т.	даме́неным	даме́ненай даме́ненаю	даме́неным	даме́ненымі
М.	даме́неным	даме́ненай	даме́неным	даме́неных

Крыніцы: piskunou2012.

Даменіко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum