дагматызава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дагматызу́ецца |
дагматызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дагматызава́ўся |
дагматызава́ліся |
ж. |
дагматызава́лася |
н. |
дагматызава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дагматызава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагматызава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дагматызу́ю |
дагматызу́ем |
2-я ас. |
дагматызу́еш |
дагматызу́еце |
3-я ас. |
дагматызу́е |
дагматызу́юць |
Прошлы час |
м. |
дагматызава́ў |
дагматызава́лі |
ж. |
дагматызава́ла |
н. |
дагматызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дагматызу́й |
дагматызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дагматызу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
дагматызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дагматызу́ю |
дагматызу́ем |
2-я ас. |
дагматызу́еш |
дагматызу́еце |
3-я ас. |
дагматызу́е |
дагматызу́юць |
Прошлы час |
м. |
дагматызава́ў |
дагматызава́лі |
ж. |
дагматызава́ла |
н. |
дагматызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дагматызу́й |
дагматызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дагматызава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
дагматыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дагматыза́цыя |
Р. |
дагматыза́цыі |
Д. |
дагматыза́цыі |
В. |
дагматыза́цыю |
Т. |
дагматыза́цыяй дагматыза́цыяю |
М. |
дагматыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дагматы́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дагматы́зм |
Р. |
дагматы́зму |
Д. |
дагматы́зму |
В. |
дагматы́зм |
Т. |
дагматы́змам |
М. |
дагматы́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагма́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дагма́тык |
дагма́тыкі |
Р. |
дагма́тыка |
дагма́тыкаў |
Д. |
дагма́тыку |
дагма́тыкам |
В. |
дагма́тыка |
дагма́тыкаў |
Т. |
дагма́тыкам |
дагма́тыкамі |
М. |
дагма́тыку |
дагма́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагма́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дагма́тыка |
Р. |
дагма́тыкі |
Д. |
дагма́тыцы |
В. |
дагма́тыку |
Т. |
дагма́тыкай дагма́тыкаю |
М. |
дагма́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагматы́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дагматы́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дагматы́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дагматы́чнасць |
Р. |
дагматы́чнасці |
Д. |
дагматы́чнасці |
В. |
дагматы́чнасць |
Т. |
дагматы́чнасцю |
М. |
дагматы́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагматы́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дагматы́чны |
дагматы́чная |
дагматы́чнае |
дагматы́чныя |
Р. |
дагматы́чнага |
дагматы́чнай дагматы́чнае |
дагматы́чнага |
дагматы́чных |
Д. |
дагматы́чнаму |
дагматы́чнай |
дагматы́чнаму |
дагматы́чным |
В. |
дагматы́чны (неадуш.) дагматы́чнага (адуш.) |
дагматы́чную |
дагматы́чнае |
дагматы́чныя (неадуш.) дагматы́чных (адуш.) |
Т. |
дагматы́чным |
дагматы́чнай дагматы́чнаю |
дагматы́чным |
дагматы́чнымі |
М. |
дагматы́чным |
дагматы́чнай |
дагматы́чным |
дагматы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.