Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апраўля́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраўля́ны апраўля́ная апраўля́нае апраўля́ныя
Р. апраўля́нага апраўля́най
апраўля́нае
апраўля́нага апраўля́ных
Д. апраўля́наму апраўля́най апраўля́наму апраўля́ным
В. апраўля́ны (неадуш.)
апраўля́нага (адуш.)
апраўля́ную апраўля́нае апраўля́ныя (неадуш.)
апраўля́ных (адуш.)
Т. апраўля́ным апраўля́най
апраўля́наю
апраўля́ным апраўля́нымі
М. апраўля́ным апраўля́най апраўля́ным апраўля́ных

Крыніцы: piskunou2012.

апраўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апраўля́юся апраўля́емся
2-я ас. апраўля́ешся апраўля́ецеся
3-я ас. апраўля́ецца апраўля́юцца
Прошлы час
м. апраўля́ўся апраўля́ліся
ж. апраўля́лася
н. апраўля́лася
Загадны лад
2-я ас. апраўля́йся апраўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час апраўля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апраўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апраўля́ю апраўля́ем
2-я ас. апраўля́еш апраўля́еце
3-я ас. апраўля́е апраўля́юць
Прошлы час
м. апраўля́ў апраўля́лі
ж. апраўля́ла
н. апраўля́ла
Загадны лад
2-я ас. апраўля́й апраўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апраўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апра́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апра́ўнік апра́ўнікі
Р. апра́ўніка апра́ўнікаў
Д. апра́ўніку апра́ўнікам
В. апра́ўніка апра́ўнікаў
Т. апра́ўнікам апра́ўнікамі
М. апра́ўніку апра́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

апра́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апра́ўніца апра́ўніцы
Р. апра́ўніцы апра́ўніц
Д. апра́ўніцы апра́ўніцам
В. апра́ўніцу апра́ўніц
Т. апра́ўніцай
апра́ўніцаю
апра́ўніцамі
М. апра́ўніцы апра́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

апрацава́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. апрацава́льнасць
Р. апрацава́льнасці
Д. апрацава́льнасці
В. апрацава́льнасць
Т. апрацава́льнасцю
М. апрацава́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

апрацава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. апрацава́насць
Р. апрацава́насці
Д. апрацава́насці
В. апрацава́насць
Т. апрацава́насцю
М. апрацава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрацава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апрацава́нне апрацава́нні
Р. апрацава́ння апрацава́нняў
Д. апрацава́нню апрацава́нням
В. апрацава́нне апрацава́нні
Т. апрацава́ннем апрацава́ннямі
М. апрацава́нні апрацава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

апрацава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрацава́ны апрацава́ная апрацава́нае апрацава́ныя
Р. апрацава́нага апрацава́най
апрацава́нае
апрацава́нага апрацава́ных
Д. апрацава́наму апрацава́най апрацава́наму апрацава́ным
В. апрацава́ны (неадуш.)
апрацава́нага (адуш.)
апрацава́ную апрацава́нае апрацава́ныя (неадуш.)
апрацава́ных (адуш.)
Т. апрацава́ным апрацава́най
апрацава́наю
апрацава́ным апрацава́нымі
М. апрацава́ным апрацава́най апрацава́ным апрацава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

апрацава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрацава́ны апрацава́ная апрацава́нае апрацава́ныя
Р. апрацава́нага апрацава́най
апрацава́нае
апрацава́нага апрацава́ных
Д. апрацава́наму апрацава́най апрацава́наму апрацава́ным
В. апрацава́ны (неадуш.)
апрацава́нага (адуш.)
апрацава́ную апрацава́нае апрацава́ныя (неадуш.)
апрацава́ных (адуш.)
Т. апрацава́ным апрацава́най
апрацава́наю
апрацава́ным апрацава́нымі
М. апрацава́ным апрацава́най апрацава́ным апрацава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.