апра́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| апра́ўніца | апра́ўніцы | |
| апра́ўніцы | апра́ўніц | |
| апра́ўніцы | апра́ўніцам | |
| апра́ўніцу | апра́ўніц | |
| апра́ўніцай апра́ўніцаю |
апра́ўніцамі | |
| апра́ўніцы | апра́ўніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)