апра́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| апра́ўнік | апра́ўнікі | |
| апра́ўніка | апра́ўнікаў | |
| апра́ўніку | апра́ўнікам | |
| апра́ўніка | апра́ўнікаў | |
| апра́ўнікам | апра́ўнікамі | |
| апра́ўніку | апра́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)