Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адме́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмяту́ адмяцё́м
2-я ас. адмяце́ш адмецяце́
3-я ас. адмяце́ адмяту́ць
Прошлы час
м. адмё́ў адмялі́
ж. адмяла́
н. адмяло́
Загадны лад
2-я ас. адмяці́ адмяці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адмё́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адме́сціся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адмяце́цца адмяту́цца
Прошлы час
м. адмё́ўся адмялі́ся
ж. адмяла́ся
н. адмяло́ся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

адме́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адме́та адме́ты
Р. адме́ты адме́т
Д. адме́це адме́там
В. адме́ту адме́ты
Т. адме́тай
адме́таю		 адме́тамі
М. адме́це адме́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адме́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адме́тна адме́тней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адме́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. адме́тнасць адме́тнасці
Р. адме́тнасці адме́тнасцей
адме́тнасцяў
Д. адме́тнасці адме́тнасцям
В. адме́тнасць адме́тнасці
Т. адме́тнасцю адме́тнасцямі
М. адме́тнасці адме́тнасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адме́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адме́тны адме́тная адме́тнае адме́тныя
Р. адме́тнага адме́тнай
адме́тнае		 адме́тнага адме́тных
Д. адме́тнаму адме́тнай адме́тнаму адме́тным
В. адме́тны (неадуш.)
адме́тнага (адуш.)		 адме́тную адме́тнае адме́тныя (неадуш.)
адме́тных (адуш.)
Т. адме́тным адме́тнай
адме́тнаю		 адме́тным адме́тнымі
М. адме́тным адме́тнай адме́тным адме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адме́цены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адме́цены адме́ценая адме́ценае адме́ценыя
Р. адме́ценага адме́ценай
адме́ценае		 адме́ценага адме́ценых
Д. адме́ценаму адме́ценай адме́ценаму адме́ценым
В. адме́цены (неадуш.)
адме́ценага (адуш.)		 адме́ценую адме́ценае адме́ценыя (неадуш.)
адме́ценых (адуш.)
Т. адме́ценым адме́ценай
адме́ценаю		 адме́ценым адме́ценымі
М. адме́ценым адме́ценай адме́ценым адме́ценых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адме́цены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адме́цены адме́ценая адме́ценае адме́ценыя
Р. адме́ценага адме́ценай
адме́ценае		 адме́ценага адме́ценых
Д. адме́ценаму адме́ценай адме́ценаму адме́ценым
В. адме́цены (неадуш.)
адме́ценага (адуш.)		 адме́ценую адме́ценае адме́ценыя (неадуш.)
адме́ценых (адуш.)
Т. адме́ценым адме́ценай
адме́ценаю		 адме́ценым адме́ценымі
М. адме́ценым адме́ценай адме́ценым адме́ценых

Кароткая форма: адме́цена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адме́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адме́ціна адме́ціны
Р. адме́ціны адме́цін
Д. адме́ціне адме́цінам
В. адме́ціну адме́ціны
Т. адме́цінай
адме́цінаю		 адме́цінамі
М. адме́ціне адме́цінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

адме́цінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адме́цінка адме́цінкі
Р. адме́цінкі адме́цінак
Д. адме́цінцы адме́цінкам
В. адме́цінку адме́цінкі
Т. адме́цінкай
адме́цінкаю		 адме́цінкамі
М. адме́цінцы адме́цінках

Крыніцы: piskunou2012.