Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэстабіліза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэстабілізу́ю дэстабілізу́ем
2-я ас. дэстабілізу́еш дэстабілізу́еце
3-я ас. дэстабілізу́е дэстабілізу́юць
Прошлы час
м. дэстабіліза́ў дэстабіліза́лі
ж. дэстабіліза́ла
н. дэстабіліза́ла

Крыніцы: sbm2012.

дэсталініза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсталініза́цыя
Р. дэсталініза́цыі
Д. дэсталініза́цыі
В. дэсталініза́цыю
Т. дэсталініза́цыяй
дэсталініза́цыяю
М. дэсталініза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэстро́ер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэстро́ер дэстро́еры
Р. дэстро́ера дэстро́ераў
Д. дэстро́еру дэстро́ерам
В. дэстро́ер дэстро́еры
Т. дэстро́ерам дэстро́ерамі
М. дэстро́еры дэстро́ерах

Крыніцы: piskunou2012.

дэструкты́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дэструкты́ўна дэструкты́ўней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дэструкты́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дэструкты́ўнасць
Р. дэструкты́ўнасці
Д. дэструкты́ўнасці
В. дэструкты́ўнасць
Т. дэструкты́ўнасцю
М. дэструкты́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

дэструкты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэструкты́ўны дэструкты́ўная дэструкты́ўнае дэструкты́ўныя
Р. дэструкты́ўнага дэструкты́ўнай
дэструкты́ўнае		 дэструкты́ўнага дэструкты́ўных
Д. дэструкты́ўнаму дэструкты́ўнай дэструкты́ўнаму дэструкты́ўным
В. дэструкты́ўны (неадуш.)
дэструкты́ўнага (адуш.)		 дэструкты́ўную дэструкты́ўнае дэструкты́ўныя (неадуш.)
дэструкты́ўных (адуш.)
Т. дэструкты́ўным дэструкты́ўнай
дэструкты́ўнаю		 дэструкты́ўным дэструкты́ўнымі
М. дэструкты́ўным дэструкты́ўнай дэструкты́ўным дэструкты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дэструкцы́йна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дэструкцы́йна - -

Крыніцы: piskunou2012.

дэструкцы́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дэструкцы́йнасць
Р. дэструкцы́йнасці
Д. дэструкцы́йнасці
В. дэструкцы́йнасць
Т. дэструкцы́йнасцю
М. дэструкцы́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.

дэструкцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэструкцы́йны дэструкцы́йная дэструкцы́йнае дэструкцы́йныя
Р. дэструкцы́йнага дэструкцы́йнай
дэструкцы́йнае		 дэструкцы́йнага дэструкцы́йных
Д. дэструкцы́йнаму дэструкцы́йнай дэструкцы́йнаму дэструкцы́йным
В. дэструкцы́йны (неадуш.)
дэструкцы́йнага (адуш.)		 дэструкцы́йную дэструкцы́йнае дэструкцы́йныя (неадуш.)
дэструкцы́йных (адуш.)
Т. дэструкцы́йным дэструкцы́йнай
дэструкцы́йнаю		 дэструкцы́йным дэструкцы́йнымі
М. дэструкцы́йным дэструкцы́йнай дэструкцы́йным дэструкцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дэстру́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэстру́кцыя
Р. дэстру́кцыі
Д. дэстру́кцыі
В. дэстру́кцыю
Т. дэстру́кцыяй
дэстру́кцыяю
М. дэстру́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.