адзі́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адзі́нкавы |
адзі́нкавая |
адзі́нкавае |
адзі́нкавыя |
| Р. |
адзі́нкавага |
адзі́нкавай адзі́нкавае |
адзі́нкавага |
адзі́нкавых |
| Д. |
адзі́нкаваму |
адзі́нкавай |
адзі́нкаваму |
адзі́нкавым |
| В. |
адзі́нкавы (неадуш.) адзі́нкавага (адуш.) |
адзі́нкавую |
адзі́нкавае |
адзі́нкавыя (неадуш.) адзі́нкавых (адуш.) |
| Т. |
адзі́нкавым |
адзі́нкавай адзі́нкаваю |
адзі́нкавым |
адзі́нкавымі |
| М. |
адзі́нкавым |
адзі́нкавай |
адзі́нкавым |
адзі́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіно́ка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| адзіно́ка |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
адзіно́касць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адзіно́касць |
| Р. |
адзіно́касці |
| Д. |
адзіно́касці |
| В. |
адзіно́касць |
| Т. |
адзіно́касцю |
| М. |
адзіно́касці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіно́кая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
адзіно́кая |
адзіно́кія |
| Р. |
адзіно́кай |
адзіно́кіх |
| Д. |
адзіно́кай |
адзіно́кім |
| В. |
адзіно́кую |
адзіно́кіх (адуш.) |
| Т. |
адзіно́кай адзіно́каю |
адзіно́кімі |
| М. |
адзіно́кай |
адзіно́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
адзіно́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адзіно́кі |
адзіно́кая |
адзіно́кае |
адзіно́кія |
| Р. |
адзіно́кага |
адзіно́кай адзіно́кае |
адзіно́кага |
адзіно́кіх |
| Д. |
адзіно́каму |
адзіно́кай |
адзіно́каму |
адзіно́кім |
| В. |
адзіно́кі (неадуш.) адзіно́кага (адуш.) |
адзіно́кую |
адзіно́кае |
адзіно́кія (неадуш.) адзіно́кіх (адуш.) |
| Т. |
адзіно́кім |
адзіно́кай адзіно́каю |
адзіно́кім |
адзіно́кімі |
| М. |
адзіно́кім |
адзіно́кай |
адзіно́кім |
адзіно́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіно́кі
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
адзіно́кі |
адзіно́кія |
| Р. |
адзіно́кага |
адзіно́кіх |
| Д. |
адзіно́каму |
адзіно́кім |
| В. |
адзіно́кага (адуш.) |
адзіно́кіх (адуш.) |
| Т. |
адзіно́кім |
адзіно́кімі |
| М. |
адзіно́кім |
адзіно́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіно́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адзіно́та |
| Р. |
адзіно́ты |
| Д. |
адзіно́це |
| В. |
адзіно́ту |
| Т. |
адзіно́тай адзіно́таю |
| М. |
адзіно́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіно́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адзіно́тнасць |
| Р. |
адзіно́тнасці |
| Д. |
адзіно́тнасці |
| В. |
адзіно́тнасць |
| Т. |
адзіно́тнасцю |
| М. |
адзіно́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
адзіно́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзіно́тнік |
адзіно́тнікі |
| Р. |
адзіно́тніка |
адзіно́тнікаў |
| Д. |
адзіно́тніку |
адзіно́тнікам |
| В. |
адзіно́тніка |
адзіно́тнікаў |
| Т. |
адзіно́тнікам |
адзіно́тнікамі |
| М. |
адзіно́тніку |
адзіно́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.