карэ́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карэ́йскі |
карэ́йская |
карэ́йскае |
карэ́йскія |
| Р. |
карэ́йскага |
карэ́йскай
карэ́йскае |
карэ́йскага |
карэ́йскіх |
| Д. |
карэ́йскаму |
карэ́йскай |
карэ́йскаму |
карэ́йскім |
| В. |
карэ́йскі (неадуш.)
карэ́йскага (адуш.) |
карэ́йскую |
карэ́йскае |
карэ́йскія (неадуш.)
карэ́йскіх (адуш.) |
| Т. |
карэ́йскім |
карэ́йскай
карэ́йскаю |
карэ́йскім |
карэ́йскімі |
| М. |
карэ́йскім |
карэ́йскай |
карэ́йскім |
карэ́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Карэ́каўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Карэ́каўцы |
| Р. |
Карэ́каўцаў |
| Д. |
Карэ́каўцам |
| В. |
Карэ́каўцы |
| Т. |
Карэ́каўцамі |
| М. |
Карэ́каўцах |
карэктава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карэктава́нне |
карэктава́нні |
| Р. |
карэктава́ння |
карэктава́нняў |
| Д. |
карэктава́нню |
карэктава́нням |
| В. |
карэктава́нне |
карэктава́нні |
| Т. |
карэктава́ннем |
карэктава́ннямі |
| М. |
карэктава́нні |
карэктава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
карэктава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
карэкту́ецца |
карэкту́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
карэктава́ўся |
карэктава́ліся |
| ж. |
карэктава́лася |
| н. |
карэктава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
карэктава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
карэкту́ю |
карэкту́ем |
| 2-я ас. |
карэкту́еш |
карэкту́еце |
| 3-я ас. |
карэкту́е |
карэкту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
карэктава́ў |
карэктава́лі |
| ж. |
карэктава́ла |
| н. |
карэктава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
карэкту́й |
карэкту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
карэкту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
карэ́ктар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карэ́ктар |
карэ́ктары |
| Р. |
карэ́ктара |
карэ́ктараў |
| Д. |
карэ́ктару |
карэ́ктарам |
| В. |
карэ́ктара |
карэ́ктараў |
| Т. |
карэ́ктарам |
карэ́ктарамі |
| М. |
карэ́ктару |
карэ́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
карэ́ктарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карэ́ктарка |
карэ́ктаркі |
| Р. |
карэ́ктаркі |
карэ́ктарак |
| Д. |
карэ́ктарцы |
карэ́ктаркам |
| В. |
карэ́ктарку |
карэ́ктарак |
| Т. |
карэ́ктаркай
карэ́ктаркаю |
карэ́ктаркамі |
| М. |
карэ́ктарцы |
карэ́ктарках |
Крыніцы:
piskunou2012.