Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дэсіна́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэсіна́тарскі дэсіна́тарская дэсіна́тарскае дэсіна́тарскія
Р. дэсіна́тарскага дэсіна́тарскай
дэсіна́тарскае
дэсіна́тарскага дэсіна́тарскіх
Д. дэсіна́тарскаму дэсіна́тарскай дэсіна́тарскаму дэсіна́тарскім
В. дэсіна́тарскі (неадуш.)
дэсіна́тарскага (адуш.)
дэсіна́тарскую дэсіна́тарскае дэсіна́тарскія (неадуш.)
дэсіна́тарскіх (адуш.)
Т. дэсіна́тарскім дэсіна́тарскай
дэсіна́тарскаю
дэсіна́тарскім дэсіна́тарскімі
М. дэсіна́тарскім дэсіна́тарскай дэсіна́тарскім дэсіна́тарскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дэсінхраніза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсінхраніза́цыя
Р. дэсінхраніза́цыі
Д. дэсінхраніза́цыі
В. дэсінхраніза́цыю
Т. дэсінхраніза́цыяй
дэсінхраніза́цыяю
М. дэсінхраніза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэсквама́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсквама́цыя
Р. дэсквама́цыі
Д. дэсквама́цыі
В. дэсквама́цыю
Т. дэсквама́цыяй
дэсквама́цыяю
М. дэсквама́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэскры́птар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэскры́птар дэскры́птары
Р. дэскры́птара дэскры́птараў
Д. дэскры́птару дэскры́птарам
В. дэскры́птар дэскры́птары
Т. дэскры́птарам дэскры́птарамі
М. дэскры́птары дэскры́птарах

Крыніцы: piskunou2012.

дэскры́птарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэскры́птарны дэскры́птарная дэскры́птарнае дэскры́птарныя
Р. дэскры́птарнага дэскры́птарнай
дэскры́птарнае
дэскры́птарнага дэскры́птарных
Д. дэскры́птарнаму дэскры́птарнай дэскры́птарнаму дэскры́птарным
В. дэскры́птарны (неадуш.)
дэскры́птарнага (адуш.)
дэскры́птарную дэскры́птарнае дэскры́птарныя (неадуш.)
дэскры́птарных (адуш.)
Т. дэскры́птарным дэскры́птарнай
дэскры́птарнаю
дэскры́птарным дэскры́птарнымі
М. дэскры́птарным дэскры́птарнай дэскры́птарным дэскры́птарных

Крыніцы: piskunou2012.

дэскрыптыві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэскрыптыві́ст дэскрыптыві́сты
Р. дэскрыптыві́ста дэскрыптыві́стаў
Д. дэскрыптыві́сту дэскрыптыві́стам
В. дэскрыптыві́ста дэскрыптыві́стаў
Т. дэскрыптыві́стам дэскрыптыві́стамі
М. дэскрыптыві́сце дэскрыптыві́стах

Крыніцы: piskunou2012.

дэскрыпты́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дэскрыпты́ўна - -

дэскрыпты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэскрыпты́ўны дэскрыпты́ўная дэскрыпты́ўнае дэскрыпты́ўныя
Р. дэскрыпты́ўнага дэскрыпты́ўнай
дэскрыпты́ўнае
дэскрыпты́ўнага дэскрыпты́ўных
Д. дэскрыпты́ўнаму дэскрыпты́ўнай дэскрыпты́ўнаму дэскрыпты́ўным
В. дэскрыпты́ўны (неадуш.)
дэскрыпты́ўнага (адуш.)
дэскрыпты́ўную дэскрыпты́ўнае дэскрыпты́ўныя (неадуш.)
дэскрыпты́ўных (адуш.)
Т. дэскрыпты́ўным дэскрыпты́ўнай
дэскрыпты́ўнаю
дэскрыпты́ўным дэскрыпты́ўнымі
М. дэскрыпты́ўным дэскрыпты́ўнай дэскрыпты́ўным дэскрыпты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

дэскры́пцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэскры́пцыя
Р. дэскры́пцыі
Д. дэскры́пцыі
В. дэскры́пцыю
Т. дэскры́пцыяй
дэскры́пцыяю
М. дэскры́пцыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэскто́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэскто́п дэскто́пы
Р. дэскто́па дэскто́паў
Д. дэскто́пу дэскто́пам
В. дэскто́п дэскто́пы
Т. дэскто́пам дэскто́памі
М. дэскто́пе дэскто́пах

Крыніцы: piskunou2012.