Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адзінапляме́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адзінапра́вільны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзінапра́вільны	адзінапра́вільная	адзінапра́вільнае	адзінапра́вільныя
Р.	адзінапра́вільнага	адзінапра́вільнай адзінапра́вільнае	адзінапра́вільнага	адзінапра́вільных
Д.	адзінапра́вільнаму	адзінапра́вільнай	адзінапра́вільнаму	адзінапра́вільным
В.	адзінапра́вільны (неадуш.) адзінапра́вільнага (адуш.)	адзінапра́вільную	адзінапра́вільнае	адзінапра́вільныя (неадуш.) адзінапра́вільных (адуш.)
Т.	адзінапра́вільным	адзінапра́вільнай адзінапра́вільнаю	адзінапра́вільным	адзінапра́вільнымі
М.	адзінапра́вільным	адзінапра́вільнай	адзінапра́вільным	адзінапра́вільных

Крыніцы: piskunou2012.

адзіна́рны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзіна́рны	адзіна́рная	адзіна́рнае	адзіна́рныя
Р.	адзіна́рнага	адзіна́рнай адзіна́рнае	адзіна́рнага	адзіна́рных
Д.	адзіна́рнаму	адзіна́рнай	адзіна́рнаму	адзіна́рным
В.	адзіна́рны (неадуш.) адзіна́рнага (адуш.)	адзіна́рную	адзіна́рнае	адзіна́рныя (неадуш.) адзіна́рных (адуш.)
Т.	адзіна́рным	адзіна́рнай адзіна́рнаю	адзіна́рным	адзіна́рнымі
М.	адзіна́рным	адзіна́рнай	адзіна́рным	адзіна́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзінаро́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзінаро́дны	адзінаро́дная	адзінаро́днае	адзінаро́дныя
Р.	адзінаро́днага	адзінаро́днай адзінаро́днае	адзінаро́днага	адзінаро́дных
Д.	адзінаро́днаму	адзінаро́днай	адзінаро́днаму	адзінаро́дным
В.	адзінаро́дны (неадуш.) адзінаро́днага (адуш.)	адзінаро́дную	адзінаро́днае	адзінаро́дныя (неадуш.) адзінаро́дных (адуш.)
Т.	адзінаро́дным	адзінаро́днай адзінаро́днаю	адзінаро́дным	адзінаро́днымі
М.	адзінаро́дным	адзінаро́днай	адзінаро́дным	адзінаро́дных

Крыніцы: piskunou2012.

адзінаспа́дчыннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адзінасу́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адзінасу́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзінасу́тны	адзінасу́тная	адзінасу́тнае	адзінасу́тныя
Р.	адзінасу́тнага	адзінасу́тнай адзінасу́тнае	адзінасу́тнага	адзінасу́тных
Д.	адзінасу́тнаму	адзінасу́тнай	адзінасу́тнаму	адзінасу́тным
В.	адзінасу́тны (неадуш.) адзінасу́тнага (адуш.)	адзінасу́тную	адзінасу́тнае	адзінасу́тныя (неадуш.) адзінасу́тных (адуш.)
Т.	адзінасу́тным	адзінасу́тнай адзінасу́тнаю	адзінасу́тным	адзінасу́тнымі
М.	адзінасу́тным	адзінасу́тнай	адзінасу́тным	адзінасу́тных

Крыніцы: piskunou2012.

адзі́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адзінаўла́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзінаўла́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
адзінаўла́дна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Verbum